Het is tijd voor een nieuw avontuur. Met z'n allen in de auto zonder kinderzitjes aan de linkerkant van de weg rijden! Jaaaa spannend!! hihihi en stoerrrr!
Bink is weer helemaal het zonnetje, we gaan naar ColaKreek, daar relaxen we net zo hard als aan het zwembad thuis.
ColaKreek heeft z'n naam te danken aan het water dat dezelfde kleur heeft als Cola.
Af en toe dwingen we Bink om slokjes cola te drinken zodat alle bacteriën in z'n buikje dood gaan. Net als z'n moeder vindt hij dat hééél vies, maar met een schepje suiker erin is de prik weg en dat scheelt al alles. We vertellen hem dat we naar ColaKreek gaan. Dat vindt hij goed, als we er maar wel een schepje suiker in doen! hahahaha ja hoor lieffie, dat is goed!
Wiebe gaat rijden, met Jeroen naast hem als navigatie. Het gaat super goed! We komen zowaar aan bij Colakreek. Het ziet er heel goed uit. Wel veel meer gecultiveerd dan ik had gedacht. Er zijn picknicktafels of banken die je kunt huren. De 'kade' van het kreetje is een betonnen trappetje met inderdaad.. cola als water! en in het midden een grote rode glijbanen berg! Er zijn speeltuintjes en genoeg zand om mee te spelen.
We komen aan rond het middaguur. Het uur waarop de buikjes gaan knorren. Jeroen en Wiebe gaan informeren bij de cafetaria wat we kunnen bestellen als lunch. Er is rijst met kip en kip met patat. Oh oké.. doe maar twee rijst met kip en twee kip met patat.
"U kunt dat straks komen ophalen."
"Wat is straks? hoe laat?"
"Over een uurtje! Er is nog iemand voor jullie die bestelt heeft."
WAAAAT?! maar goed.. we hebben de tijd. Een uurtje later staan de mannen weer bij de cafetaria ..en zien nét dat de patatjes in de frituur worden gedaan!
Gelukkig smaakt het goed, Julia's rode kip niet meegeteld :)
We maken heel wat mee: Bink wil het water in! Wel stevig vastgeklampt om z'n vaders nek.. maar wauw!! Zou z'n watervrees eindelijk voorbij zijn!? Hij durft zelfs van de glijbaan, als Wiebe hem maar opvangt voordat hij het water raakt hahaha, natuurlijk wordt hij nat, maar hij dúrft wel!
Na een paar uurtjes heel lekker relaxen, spelen en zwemmen wordt Bink toch een beetje warmer en kondigt zelfs aan dat hij NU naar huis wil. Ja, dat is misschien wel het beste. Ik rij nu naar huis, met Julia als navigator. Het gaat super, vooral steeds de ruitenwissers aanzetten in plaats van het knipperlicht. Echt alles is omgedraaid in de auto.
De namiddag verloopt rustig, het eten en slapen ook. Totdat Bink om 1 uur 's nachts zo hard moet hoesten dat hij niet meer stopt, moet overgeven en helemaal trilt van de koorts. Lloyd brengt Bink en mij naar het ziekenhuis.
Wat we daar zien… dat zie je normaal in films! Een mega wachtkamer en hélémaal vol! Om 1 uur 's nachts?! Oh nee! Het duurt een uur voordat we geholpen worden. Het helpen bestaat uit een klein [vragen] onderzoekje, daar leiden ze een urgentie code vanaf. Gelukkig krijgen kinderen een hogere urgentie dan volwassenen en het vertellen dat hij koorts heeft én heeft overgegeven maakt dat ze ons sneller willen helpen. Overgeven door het hoesten heb ik er even niet bij gezegd om het helpen te verspoedigen.. maar nadat ze zijn temperatuur gemeten hebben en die 38graden is, is de urgentie niet meer zo hoog. Weer wachten we een uur en dan helpt [gelukkig] een Nederlandse arts ons. Ze stelt ons gerust en zegt dat de antibiotica die Bink al heeft gekregen goed is, maar dat die nog iets meer tijd moet krijgen om te gaan werken. Verder gebeurd er niets, we krijgen wel een verhaal van haar mee, dat zodra het toch weer erger wordt we wat sneller en gerichter geholpen kunnen worden.
Het is 3 uur. We kunnen naar huis.
de foto's komen ietsje later :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten