zondag 11 maart Katerige Kerkdienst

[door Wiebe]
Zondagochtend....grummel de grumpphel....mmmm....huhm....1 oog open........2 ogen open.....hé ben brak...oh ja drank en ik ben 37 ...gaat niet samen.
Gelukkig Prina ook....gedeelde smart zeg maar......

Katerig naar de kerkdienst...ik kom altijd mooi weg omdat ik met de kinderen na het zingen (klein uurtje, beetje Surinaamse dans en sfeer bekijken gaat wel) huiswaarts ga en de dienst dan nog 1,5 uur door kan gaan. Nu dus helemaal blij want ik ben niet echt fit. De kinderen spelen rustig buiten en ik zit achter de computer met VI live eredivisie dus vermaak me wel gnegnegne.....

In de middag het ritueel afgetikt....middagslaapje.....zwemmen....picknicken...daarna wel weer fit

in de avond vroeg naar bed gegaan, na de late nachten op vrijdag en zaterdag niet verkeerd en maandag willen we weer hard door werken

Wederom welterusten

zaterdag 10 maart weer naar de poli en het Zapakara kindermuseum

[door Wiebe]
Vandaag toch maar weer naar de poli aangezien Hero vanacht ineens 35 graden was en heel raar deed (absurd druk) ((en vanmorgen toch thermometer bij 'In de Ruimte' geleend)).
De poli is naast het Zapakara kindermuseum dus Prina gaat met Hero naar de poli en ik ging met Bink bij het kindermuseum kijken.
Ik ben wel benieuwd aangezien Prina er een keer eerder met Bink is geweest en ze erg enthousiast thuiskwamen.

Inderdaad het museum zit er top uit. De tuin en entree zijn super kleurig met een speeltuintje en alles is goed verzorgd.
Ze schenken limonade en er zijn pannenkoeken te krijgen. Daarnaast is het thema India, dus zijn er allerlei India dingen te zien;
Een cricket veld (waar Bink en ik nog even in voetballen haha), Indiase muurschilderingen en de tentoonstelling die binnen is, is ook helemaal 'India Style'.
Voor Surinaamse begrippen is dit echt absurd mooi gedaan, maar ook in Nederland zou het niet misstaan.
Wel blijkt het Tropenmuseum uit Amsterdam meegeholpen te hebben.....ahaa

Als ook Prina met Hero aankomt en eigenlijk alles wel ok met Hero is, is de dag helemaal goed.
Er start om 12:00 een toer door de tentoonstelling (een soort route door een nagebouwde Indiase stad, waarin de kinderen educatief meemaken hoe het daar aan toe gaat en hoe de mensen leven en wat hun bezigheden zijn).  Het is eigenlijk voor scholen en wat oudere kinderen, maar Prina vraagt of papa dan samen met Bink mag en dat is goed.
De dame die Prina en Bink een week of 2 eerder rondgeleid had, herkende bink meteen en zei:'He bink, hoe is het!'  Ik vond Bink wel stoer dat zo'n stoere vrouw met tattoos Bink nog kende.

Nou ik met Bink mee en inderdaad super mooi gedaan, net of je in India loopt met kleine steegjes, drukte en allerlei werkzaamheden die je mensen daar zit uitvoeren.
Bink en ook papa hebben genoten......

Daarna naar huis gegaan en het standaard ritueel afgetikt... middagslaapje..... zwemmen.... picknicken... prima dus.

Om 17:00 ging Prina voor het eerst kickboxen met wat jonge gasten van het terrein waarvan 1 wedstrijden heeft gedaan. Prina kwam weer eens lekker bezweet thuis
en was blij weer even erg actief te zijn geweest.

In de avond met Eddy en Jennifer kolonisten gespeeld. Ten minste we hebben het geprobeerd...het bord was opgesteld en toen was de internetverbinding weg.
En aangezien we bij hun op het balkon zouden spelen en we skype (2 laptops) gebruikten als babyfoon.......was er geen babyfoon meer.....
Dus maar bij ons verder gegaan en rummikub gespeeld. Best lachen, volgens mij 20 jaar geleden voor het laatst gedaan. Uiteraard weer de avond aangekleed met een lekker
hapje en een lekker drankje (lees Borgoe)!!

Welterusten

KinderMuseum Zapakara

rechts de cricket baan

mooi geschilderde muren waardoor je kunt gluren

Potje voetbal moet ook kunnen

De tentoonstelling begint. Wiebe en Bink staan achterin verdacht opgesteld te dansen

Mooi publiek

Het samen spelen gaat goed!!

vrijdag 9 maart IK BEN JARIG!!!

door prina
Ik ben jarig!!! Het is feest!! Bink komt naar me toegelopen om me te vertellen dat ik jarig ben! hahaha. Hij ziet de slingers hangen op onze veranda "Hee, mama kijk! papa heeft slingers voor je opgehangen. Wat lief."
"Euh.. ja hè?"

We gaan vroeg op pad, want we gaan dolfijnen zoeken! Om 8 uur in de auto om om 9uur op Leonsberg te zijn. Het lukt zonder al te veel stress. Samen met nog 3 andere mensen worden we door de bootsman en de gids Remy de Suriname rivier opgevaren. De vrouw van de gids heeft lekker gebakken voor ons: een lopend buffet met vissticks hahaha hoe ironisch, loempiaatjes en baka bana's. Met dat laatste maak je echt mijn dag :)

Bink vind het spannend en Hero zit relaxed op schoot. Hmm das een beetje vreemd, want de andere keren dat we in een boot zaten ging hij uit z'n dak. Het is super spannend om dolfijnen te zoeken. We zien vinnen en turen de horizon af naar nog meer vinnen én naar dolfijnen die wat meer kunstjes doen! De gids legt al uit dat het springtij is. Dat is de periode van het getij waarin het verschil tussen hoog- en laagwater het grootst is. Daarom vissen de vissers niet, want er is 'teveel' water, de vissen zitten dieper. Nu moeten de dolfijnen zelf vissen vangen, anders pikten ze van de vissers. De vissen zitten dieper in het water, dus de dolfijnen ook, ze moeten eerst zelf jagen, daarom zijn ze te druk voor kunstjes. Ach ja..  We hebben vinnen gezien. Het is leuk geweest. Ook lang genoeg geweest want Bink vraagt al of we er al zijn hahaha. De gids voelt zich wat bezwaard omdat we de dolfijnen niet echt goed hebben gezien en stelt daarom voor om ons een plantage te laten zien op Commewijne. Neeeee dat willen wij niet.. wij willen naar huis, dan kunnen de kinderen slapen.. maar de andere drie toeristen hebben al volmondig en enthousiast 'ja' gezegd. "Ik kan de baby ook wel dragen, hoor." biedt de gids meteen aan.

We meren aan bij de plantage Rust&Werk. het komt ons allemaal vaag bekend voor.. misschien zijn we hier 5 jaar geleden al geweest… ook de manier van gidsen komt bekend voor.. precies zoals het verhaal van Jeroen&Julia, we komen alles te weten van de planten die we onderweg tegen komen, maar eigenlijk niets van hoe het leven op zo'n plantage vroeger was. De huisjes waar de slaven in woonden, zijn er nu nog steeds. Nu wonen de arbeiders erin. Ze werken niet meer op de plantage, maar hebben ervoor gekozen om garnalen te kweken en te drogen. Het ruikt dan ook 'heerlijk' naar trassi.
We stoppen ergens voor een kleine plaspauze. We hebben gene buggy of een draagzak mee voor Hero, omdat we alleen maar op een boot naar dolfijnen zouden kijken.  Ik zet Hero neer op de grond om met Bink naar de wc te kunnen gaan. Surinamers zijn gek op kinderen en het valt mij op dat voornamelijk Javanen over Hero kwijlen. Bink en ik komen van de wc en Hero zit op de schouders van onze Javaanse gids. We gaan weer verder. Hero zit prinsheerlijk. De gids zorgt dat hij voor mij loopt, zodat Hero me kan blijven zien. Maar volgens mij heeft Hero dat helemaal niet nodig. Als je Javaan bent kun je mijn zoon dus heel makkelijk stelen!
De verdere rondleiding is Hero door hem gedragen.

Half 2 zijn we allemaal weer doodmoe thuis. Snel eten en allemaal even slapen. Hahaha zo'n nieuw levensjaar hakt er meteen goed in :D

Half 5 zijn we weer wakker en eindelijk klaar voor de taart! De taart die Bink gekozen heeft staat al een paar dagen op ons te wachten en nu eindelijk mag het! Eddy en Terrence komen precies op het juiste moment met ene mooi boeket van eigen terrein.. helemaal oranje en rood en hele mooie tropische bloemen én een PRACHT kado.. maar ook een erg gemeen kado. Het is een mega mooi dik en groot boek met waanzinnig mooie foto's van Suriname en Surinamers. Waarschijnlijk zal ik in Nederland, elke keer als ik het boek open, de neiging hebben om vliegtickets terug te boeken. Een mooier kado had de Lob Makandra-crew niet kunnen verzinnen. Geweldig.

Begin van de avond, maar einde van de dag voor Nederland, heb ik nog net de Grootjes aan de lijn. Toch wel essentieel voor mijn verjaardag :) Wiebe stopt de kinderen in bed en Bella, een mooi lief meisje dat een jaar op LobMakanadra woont komt oppassen met een vriendin. Wiebe en ik gaan samen uit eten bij Warung Resa. Niet zo heel ver weg, maar wel echt mooi en lekker. We zitten zelfs in een heuse dierentuin. Zonder te hebben gesproken met het stelletje een tafeltje verder hebben we toch een heuse hilarische band. We ontdekken beiden een ontzettend grote kakkerlak, die heen en weer loopt over de grond. Volgens mij is ie wel 7cm lang. Het meisje een tafeltje verder kijkt elke halve minuut angstvallig achterom om te kijken waar het beest uit hangt en als ze 'm niet vindt met haar ogen springt ze een beetje op om zich helemaal om te kunnen draaien. Erg komisch, zeker omdat we elkaar afwisselen. Ik vind het ook niet erg fris. Maar we lachen ons helemaal rot als er opeens vlak over mijn hoofd een hele grote sprinkhaan op onze tafel springt! Gelukkig is de tafel ook erg groot, dus als hij daar blijft zitten is het goed. Maar nu zijn er dus TWEE beesten om in de gaten te houden.. en even later hupst er ook nog een grote [ja alles is vééél groter in Suriname] kikker langs. Hilarisch. Heel lekker gegeten en veel lol gehad. Wat wil je nog meer op je verjaardag.

Bij thuiskomst zit Hero op de schoot van Bella. ??? Hoe kan dat nou? Wij hebben alleen instructies gegeven voor Bink, want hij wordt wel eens wakker. Hero niet. "Dat doet 'ie anders nooit" Hij is gelukkig wel rustig, maar ook een beetje koud. Gek. Als we 'm weer in bed leggen snappen we waarom. De airco staat nog aan! op 22 graden [dat is heel koud hier hahaha.. alleen konden we op t moment niet lachen]
Om 1 uur horen we Hero nog steeds geluiden maken in z'n bed. Niet huilen of spelen.. maar toch geluid maken. Ik neme ene kijkje en hij zit rechtop in bed! Alsof het alweer dag is. Heel vreemd. Ik til hem eruit en merk dat hij zich te pletter zweet, maar ook erg koud is. Oh jee.. wat is dít nu weer? Wat moeten we nu doen? Ik snap niets van dit weer en hou zich dat verhoudt met ziek worden. Als de jongens in Nederland verkouden zijn, krijgen ze een trui om en blijven ze binnen. Maar hoe doe je dat hier? als het 30 graden is? En wat doe je als hij koud is en ook zweet?
We hebben nog steeds geen thermometer. Ze zijn alle twee al een keer ziek geweest, dus dat was wel voldoende voor deze periode vond ik. Nu baal ik. Omdat we alletwee niet weten wat we moeten doen én omdat we moe zijn wordt het een beetje een heen en weer ge-emmer. Hero is heel wakker en druk. Het lijkt haast alsof hij ADHD heeft! én koud én zweten. Als we z'n temperatuur niet weten, kunnen we zeker geen kant op. De dokter of het ziekenhuis zal dat allemaal als eerste vragen. En als we naar het ziekenhuis zouden gaan maar hij blijkt gene koorts te hebben, dan is er ook geen noodzaak om ons snel te helpen.. dat weten we al uit ervaring. Om 3 uur 'snachts besluit Wiebe om toch Eddy&Jennifer wakker te maken voor een thermometer. Ze worden wakker, maar door de verhuizing van november naar Suriname zijn nog niet alle dozen uitgepakt.. dus ja.. waar een thermometer zou liggen…? Ze weten het niet. "Vraag maar aan 'In de Ruimte' die hebben vast wel een thermometer bij de hand." Maar bij 'In de Ruimte' zijn alle hekken dicht en Wiebe heeft geen idee hoe hij daar iemand om een thermometer kan vragen.
Sjips.. dus zonder resultaat weer thuis. We proberen maar te slapen met Hero tussen ons in. Dat is zéker gene oplossing.. hij draait en draait en zweet. Toch maar weer in zijn eigen bedje en dan alle deuren open, zodat we 'm goed horen, mocht er toch iets niet goed zijn.

Op dolfijnenjacht!

Dolfijntjes! Waar zijn jullie!

Koekkoek!

Hero & de gids

Zouden er veel schildpadden en kaaimannen zich aanmelden?

Tijd voor taart met Terrence en Eddy

Samen uit..

..en snel weer naar huis!

donderdag 8 maart Nog 1 nachtje slapen!

door wiebe
Vandaag geen school i.v.m. een nationale feestdag. Het zijn er hier nog al wat met al die nationaliteiten die naast elkaar, meestal in harmonie, leven.
Dit keer is het de beurt aan een feest voor de Hindoes, genaamd Holi Phagua.

In februari/maart vieren hindoes Phagua of het Holi-feest, vijf weken na het planten van de holika op Basant Panchami. Dit lentefeest is tevens het nieuwjaarsfeest van de hindoes. De avond voorafgaand aan Holi is Holika Dahan; de brandstapel wordt verbrand. Holi of Pagwa. In grote delen van India en Nepal is het vandaag Nieuwjaar. Ook in Suriname is dit een belangrijke feestdag.

We hebben het gemerkt. Harde muziek, overal brandstapels, mensen die met kleurstoffen elkaar ondergooien en overal mensen op straat. Een leuk en kleurrijk feest dus.

Voor ons betekent het dus niet werken vandaag, maar iets leuks doen met de kinderen. Gelukkig is het mooi weer en zijn beide mannen zwemfans dus gaan we eerst even lekker zwemmen.
Voor de middag zijn we voor de bbq bij Winston en Gloria uitgenodigd. Maar door een uitgelopen middagslaap komen we daar wat laat aan. Toch een beetje beschaamd loop ik vast naar de bbq (Prina en kids slapen nog) om me te verontschuldigen voor het te laat zijn. Maar gelukkig bbq-en ze hier toch anders dan in NL. Er is gewoon in 1x een mega bak kip en spek gebakken en iedereen kijkt maar wanneer ze komen knagen. Er staat verder drinken, brood en sausje. Sommige zaten nog wat te eten, anderen moesten nog eten en weer anderen waren klaar. De gastheer ging ook alweer aan het werk. alles loopt gewoon door elkaar. Maar die bak met vlees stond daar om te pakken als je zin had….Haha dat te laat zijn viel dus eigenlijk wel mee…………………

In de avond staat er weer een massage van zuster Martini gepland…aka De kleine vermorzelaar. Ook Prina is dit keer aan de beurt, ik hoop dat ze het net zo lekker vindt als ik …;-) Gelukkig blijkt dat zo te zijn
Als ze binnenkomt heeft ze  Pilauri meegenomen. Wat nog afgemaakt moet worden. Zuster Martini tegen Prina:'Hallo zuster, hier wat lekkers ga maar even voor ons bakken. Ik had geen tijd meer' .
Hahaha, ze neemt gewoon eten mee die wij nog ff voor haar moeten maken…wel lekkere snack trouwens….;-)
Pilauri:  Hindoestaanse snack van gele spliterwten.

Nog even een minpuntje…Prina is morgen jarig en ze hangt haar eigen slingers op…….ziet er wel leuk uit……

Het waterratje

Het zwembad van 'In de Ruimte'

Waterrat in wording

the making of: Pilauri

The muscles of Wanica

nog 1 nachtje slapen

woensdag 7 maart Blije Hero is boos

door prina
Vanaf 4uur 'morgens is er een hevige regenbui. Echt zo'n keiharde bui dat we 'm allemaal horen. Zelfs om half 9 als we de meneertjes naar school willen brengen is 'ie nog niet voorbij.

Hero is boos. Met het verkeerde been uit bed gestapt? We snappen het niet. Niets is goed. Optillen niet, spelen niet, eten niet.. wat is er aan de hand? We maken ons klaar om naar school te gaan. Tasjes klaar, poncho's aan, paraplu tevoorschijn. We lopen richting school, maar zodra het groene school hek zichtbaar is beginnen ze alletwee te huilen! Ohh nee.. wat is dit nu? De afgelopen twee dagen gingen toch goed?
Wiebe brengt een huilende Hero weg en ik laat een zacht grienende Bink achter. Onderweg naar de deur worden we aangehouden door het hoofd van de kinderopvang. We moeten komen zitten en alles vertellen wat de jongens ons thuis vertellen. Vinden ze het leuk? "…euh nee.. degene die je nu zo hard hoort huilen, dat is Bink." het volume is ondertussen een hoop tandjes harder. "Wat vind hij niet leuk dan?" vraagt ze. Nou ja das een makkelijke, dat hij bij ene andere juf zit.
Ik mag hem gaan vragen wat er is en als dat zijn antwoord is, dan mag hij toch terug naar z'n eerste klas. Ja dat is zeker het probleem, hij wil gráág terug naar z'n eerste juf. Juf Consuela. Ik breng hem terug en z'n oude juf pakt hem beet, knuffelt hem en neemt hem op schoot. Jaaa dit is een echte juf. Zoals het hoort. Het huilen is overgegaan in snikken. Mara ik heb er vertrouwen in dat het goed komt.

Met een beetje een rotgevoel gaan we toch weer aan het werk. Als het echt niet gaat met de kinderen hoop ik dat ze ons bellen. We zitten toch op hetzelfde terrein.
Het logo wordt gaaf trouwens!! En het billboard ook. Jajaja het werk vordert erg snel en erg goed.

We letten goed op de tijd. We halen de meneertjes geen seconde later op dan we met ze afgesproken hebben [Bink vond de Nederlandse school korter dan de Surinaamse, dus we houden ons aan de 3 uur dat zijn Nederlandse school duurt] Maar wat een verrassing als we aankomen! Hero's juf vertelt dat Hero de hele ochtend boos is geweest! Hij gooit met zijn speelgoed, hij speelt niet met andere kinderen, hij huilt, hij slaat het eten weg uit haar hand, hij slaat zijn fles weg uit haar hand! her is nooit boos!! en al helemaal geen HELE ochtend! Ohh jee… we hebben dit fout gedaan. Van nooit naar school gaan opeens 3x achter elkaar.. sja das misschien ook wat te veel gevraagd.
Met Bink is het beter gegaan. Wel heeft hij een half uur nodig gehad om weer rustig te worden en moest hij steeds bij zijn broertje kijken [waar hij ook niet echt vrolijker van werd natuurlijk] maar uiteindelijk heeft hij wel were gewoon meegedaan.

Thuis gekomen begint Hero meteen heel druk te spelen.. hij vindt school echt niet leuk. gelukkig is het morgen ene feestdag en vrijdag ben ik jarig.. dus ook ene feestdag. Dan hoeven ze niet naar school.

Het regent nog steeds. Na de slaapjes gaan we naar de Hermitagemall. Even wat afwisseling en lekker droog. We zitten in de auto met de radio aan. We horen een vrouwelijke dj met [natuurlijk] een Surinaams accent. Bink zegt: "Hee! Dat klinkt als mijn juf!" hahaha wat goed zeg. Hij is blij met zijn juf.

Het is ene heerlijke middag. lekker struinen, Bink koopt een zakje popcorn en vindt het heerlijk! We kijken waar de bioscoop zit en lopen door de lounge. Daar staat een bank die rond loopt met een hele grote televisie ervoor. Bink gaat meteen zitten met zijn zakje popcorn.. hij zit in de bioscoop! hahahaha wat een lekkertje.
Als afsluiter eten we bij de Pipo met een ijsje met smartig als toetje. Moe en voldaan rijden we terug naar huis. Meneertjes in bad en naar bed is het plan en wij ook zoiets.

Maar half 9 is er spontaan een [bijna] voltallige familie bijeenkomst in ons huis! Mijn enthousiasme over het logo is snel verspreid en 5 man komen de nieuwe voorstellen bekijken. Een kleine presentatie van mijn kant, een goeie sterke en strakke verdediging van Jennifers kant en we zijn rond!!! HET LOGO IS EEN FEIT!
Het billboard ook bijna, dat wordt een mooi afrondingen klusje voor morgen. Zou leuk zijn als we zelf nog bij de onthulling van het billboard kunnen zijn.

Lekker overdekt in de Hermitage Mall

..met je eigen Popcorn.

dinsdag 6 maart Faya Lobi

door prina
Dag twee dat de kinderen naar school gaan. Het gaat redelijk. Mooi! Wat zijn ze stoer en wat zijn wij trots.

We zijn nog blijer dat we heerlijk ongestoord kunnen werken. Niet voor niets was de titel van vorige nieuwsbrief 'Als je doet wat je leuk vindt, hoef je nooit te werken.'  want dit voelt echt lekker. Wel enige strubbeling met het verwerken van de Faya Lobi. het internet doet het niet geweldig en waar haal ik nou een foto of een illustratie van een Faya Lobi vandaan. Ik ga eerst nog wat andere dingetjes doen.. want ik kan nu toch niet verder met het logo van Lob Makandra.. maar het knaagt! Het knaagt dat ik het moeilijk vind en dat de smoes 'internet werkt niet' me wel heel goed uitkomt. Hop! Op pad met het fototoestel. hahaha zo ver op pad hoef ik ook niet, want in het tuintje precies voor onze deur groeien ook Faya Lobies. Zelf foto's maken, bewerken in Photoshop, overtrekken in Illustrator en aan de slag! Ik moet mezelf even een schop onder den agterwerck geven. Naarmate de tijd vordert [wat hebben we veel tijd!!!] gaat het logo ook meer vorm krijgen. Oeoeoeoeoe ik zit gewoon te stuiteren op m'n stoel van mijn eigen werk! DIT WORDT GAAF!!! Ik bel Jennifer om te vragen of ze meteen komt kijken. Helaas zit ze in bespreking, maar Eddy staat meteen voor de deur. Heerlijk om met hem te sparren en eigenlijk wordt 1 logo zo mooi, dat we besluiten de andere 2 voorstellen maar niet eens voor te stellen! Ah geweldig dit! Er zitten nu zoveel lagen in het logo en alles klopt. De vormen, de kleuren, alles heeft een dubbele betekenis en leidt terug tot óf liefde óf Suriname óf allebei.
We zijn oprijd klaar, want het is tijd om de kinderen te halen!

Bink heeft het helaas niet zo leuk gehad. Halverwege de dag is hij naar een andere klas gegaan, omdat die klas minderen kinderen heeft. Een andere klas is een andere juf en dat vind Bink niet leuk. Wij vinden het ook wel jammer, want die eerste dag was zo goed gegaan. Is ie een beetje gewend en dan wordt de tweede dag eigenlijk weer opnieuw wennen met nieuwe kinderen en een nieuwe juf. Hmmm.

'sMiddags is er weer redelijk internet en kunnen we weer skypen. Even bijkletsen met het thuisfront. Erg belangrijk :)

Het werken vanmorgen gig zo goed en zo lekker, dat ik met moeite kan stoppen. Eigenlijk kan ik niet stoppen want de ideeën en verdere invulling van de huisstijl blijven stromen. Een opzet voor het billboard aan het begin van het terrein ligt nu dan ook klaar.

Dit is de Faya Lobi.

maandag 5 maart Jongens naar school

door Wiebe
Vandaag gaan voor het eerst de kinderen naar school. We willen de aankomende periode meters maken met de huisstijl en de bijbehorende website. Met 2 kids om je heen gaat dit moeilijk (lees niet) dus nu we op het Lob Makandra terrein zitten kunnen de kinderen naar de opvang op het terrein.
Na meer dan een maand elke dag met de kinderen te zijn geweest geeft het toch wel een raar gevoel om ze ineens naar school te brengen (zeker met in het achterhoofd dat we ze 5 dagen in de week willen brengen).
Ook voor de kids verwachten we wat tegenwerking want ook zij zullen niet gewend zijn ineens zonder papa en mama te zijn. Hero is in Nederland ook nog nooit naar de opvang geweest dus we zijn benieuwd hoe dat gaat.

Bij de school aangekomen gaat alles verbazingwekkend goed! Bink wordt naar zijn klasje gebracht en gaat zitten en begint met Lego te spelen en Hero kruipt naar een ander baby en trekt netjes aan haar haar! Prima dus….
Poeii het begin valt mee….
Nog even kort een gesprek met de de juffen uit de klas van de heren en daar valt ons op dat echt niemand weet wat Syndroom van Down is.
Ik zeg : 'Hero heeft het syndroom van Downl'.  Antwoord: "uhuuu. ja toch". Gevoelsmatig bekruipt mij het gevoel dat 'uhuuu. ja toch' betekent dat ze niet weten wat Syndroom van Down is, dus ik vraag: ' weet u wat Syndroom van Down is?'.  Antwoord: "uhuuu. nee toch". …………grumpffff……… We proberen het nog met de term……mongool……maar ook dat kwartje valt niet. Dus leggen we maar uit dat alles wat langzamer gaat. Dus als je iets voordoet en hij reageert niet meteen, dan niet meteen stoppen maar nog even een keer herhalen en dat hij nog geen vast voedsel eet. Eigenlijk hetzelfde als dat je met Feyenoord fans communiceert…..
Nou dat ging verder goed…

Zo nu op naar onze vergadering met de Lob Makandra mensen om de eerste feedback op de logo's te bespreken Dit gaat zeer goed, een voorstel vinden ze erg mooi en deze willen ze verder uitwerken.. het blad in het logo moet veranderen naar een Faya Lobi ( Surinaamse nationale bloem) en er moet nog wat gespeeld worden met de kleuren en de lettertypes.
Hierna nog kort gewerkt en toen was het tijd om de kinderen op te halen.
Bink vond het allemaal wat te lang duren gaf ie aan en Hero was ook niet echt blij….huhm benieuwd hoe de volgende dag zou gaan.

Na het middag slaapje (erg prettig dat die hier weer terug zijn, kunnen wij mooi meetukken…..ja we zijn ook de jongste niet meer) gaan we voor het eerst grote boodschappen doen vanaf Lob Makandra. Hiervoor hebben we de auto nodig en het is toch wel een kleine 30 min rijden naar een hele grote supermarkt. Helaas merken we bij de supermarkt op dat we de portemonnee vergeten zijn en kunnen we dus eerst weer terug. Gloeiende….. uiteindelijk 2 uur reistijd om ff boodschappen te doen. (Dat was bij Kekemba met de fiets een stuk makkelijker)

In de avond heb ik mijn 1e filmavondje met Eddy. Popcorn, borgoe, cola/bier mix (drinkt Eddy…ja, ik snap het ook niet ;-)) en de film Transit.
Een leuke avond volgt.

Bink gaat lekker knutselen bij juf Consuela.

Zoek plaatje: zoek Hero [de andere kinderen vindt hij erg interesant]

zondag 4 maart Theater & Bioscoop

door prina
De kerkdienst lijkt wel een theater! In plaats van een preek vanmorgen mocht iedereen op het podium komen en zijn/haar ding doen wat diegene op z'n hart heeft. Het moet natuurlijk wel iets Christelijks zijn én iets opbouwends. Een 'Fellowshipdienst' noemen ze dit. Elke eerste zondag van de maand is er zo'n dienst. Echt geweldig. Alles is spontaan! Een dans van de tieners, iemand die een belevenis van de afgelopen week deelt, een jongen die een lied heeft geschreven en 'm laat horen, een vrouw die een verhaal heeft en een dans.. geweldig. En zodra iemand klaar is wordt er gevraagd wie nog meer iets op z'n hart heeft. En dan komt de volgende.

Als de meneertjes 's middags weer wakker zijn van hun middagslaap gaan we zwemmen bij 'In De Ruimte'. Dat is het gehandicapten centrum waar 22 lichamelijk gehandicapten wonen. Ze hebben een therapiebad en tegen een kleine vergoeding [waar ze het onderhoud van het zwembad van betalen] mogen wij ook zwemmen. Ook Bink gaat weer zwemmen! Mén wat een mega overwinning dat hij eindelijk mee gaat zwemmen. Allemaal nog heel voorzichtig, maar het begin is er!

's Avonds ga ik naar de bioscoop met de gezusters WongSwieSan en vriendin Mirjam. Wat ene gezelligheid. De meiden zijn heerlijk opgedoft en op hoge hakjes en ik ben in campingsmoking. Aantekening voor mezelf: uitgaan 's avonds mijn hakken aan. Gelukkig pasten ze niet meer in de koffer terug van Jeroen&julia, want ze komen dus toch nog van pas! Mijn spijkerbroek heb ik wel weer mee terug gegeven.. dat had dus nog niet gehoeven.
Maar de bioscoop! ja.. wat is die mooi! Er wordt gezegd dat deze bioscoop erg modern is voor Suriname, nou.. ik kan je zeggen hij is ook zéker modern voor Nederland! Wauw wat groot en ruim en schoon. Stoelen die een beetje mee veren, sateetjes die je gewoon in de zaal mag eten..lekker en de film: Joyfull Noise met Queen Latifah en Dolly Parton. Geweldig!! hahaha veel zang, veel gospel… helemaal in de sfeer waarin we nu zitten. Geweldige avond!

zaterdag 3 maart Klein en REUZEsterk

door prina

Ons nieuwe huis!

Uiteindelijk is de nacht goed gegaan. 's morgens zijn de meneertjes goed geluimd. Bink is zoo blij met zijn speelgoed, "Dít huis is het leukste huis!" zegt hij nu al hahaha

We gaan op zoek naar een groter winkeltje. Het winkeltje van gisteren had niet zo'n heel breed assortiment. Waar we eigenlijk naar opzoek zijn is eten voor Hero. Misschien zijn wij daar iets te slap in, hij iets te sterk, maar als er ook maar iets is in de omgeving, in het ritme, in onze stemming dat anders is dan vertikt hij het om te eten. Behalve als je eten heel goed pureert. Maar ja, hij moet leren kauwen. dat kan hij wel, vlak voor we naar Suriname vertrokken kon hij goed banaan en peer kauwen.. echte stukken.. maar nu dus weer niet. Banaan wel. Maar avond eten niet. Dus zijn we weer over op potjes Olvarit. ja dat hebben ze hier! Alles wat we in Nederland hebben, hebben ze hier trouwens ook hahaha, zelfs Calvé Pindakaas. Maar we kopen toch de Crown Pindakaas. Met stukjes.

Maar goed.. waar was ik hahaha We zoeken een grotere winkel. Een stukje de Santo Polderweg oplopen komen we bij een mooie en grote Chinees. Dat betekend hier geen 'Chinees restaurant' maar 'winkel'. De Chinezen hebben hier de meeste supermarkten en winkeltjes. Zo ook hier. Ze hebben inderdaad genoeg. Zelfs spikkelworst. Mijn lievelings :D

We houden de dag verder rustig. Even acclimatiseren, even wennen en de koffers uitpakken. Nieuwe plekjes voor onze verzamelde zooi zoeken en gewoon even rustig bijkomen.

Dat gaat Wiebe het beste af met een mega massage aan het einde van de middag door zuster Martini. Nee ze is geen verpleegster, maar een lid van de kerk. De gemeente leden zijn onderdeel van het gezin van God en daarom 'broeders' en 'zusters' van elkaar. Het is oneerbiedig als je een volwassene bij zijn/haar naam noemt zonder eerst 'broeder' of 'zuster' te zeggen. Hahaha en voor iemand die 'Martini' heet is het ook duidelijker dat het om ene persoon gaat. Zuster martini dus is ene kleine Javaanse dame. Veeel kleiner dan ik maar ook veeeeel sterker dan ik! Ze kneed en knijpt Wiebe zo hard [vindt ie lekker] dat hij er de volgende dag spierpijn van heeft! Ze si zo goed, volgende week komt ze weer, maar dan voor ons allebei.
Naast de spierballen die ze heeft is ze één en al lach. Wat een vrolijke vrouw. Geweldige massage dus.

De nieuwe voordeur bestaat uit 2 deuren. Bink staat voor zijn 'BinkeDeurtje' zoals hij het zelf noemt.

Heerlijk veel speelgoed..

..waardoor ze zelfs samen spelen!

En een grote speeltuin 50 meter verderop. Dit klinkt als de 'Binke Hemel'

Zo kom je binnen. In de keuken/woonkamer/eetkamer. Deur achterin naar de masterbedroom.

Bink in zijn kamer met een DonaldDuckie

Kijk goed: links een kamertje met toilet. Rechts een kamertje met de douche en tussenin 'buitenom' een wasbak. Héél handig!

Hero's kamer. In bed leggen zonder hernia. top.

masterbedroom linkerkant

masterbedroom rechterkant met badkamer

vrijdag 2 maart De Grote Oversteek

door prina

Dubbel spannend vandaag! We verhuizen naar Lob Makandra én Jeroen&Julia gaan naar huis. Oeoeoeoe alle begin is zo moeilijk. We hebben het ontzettend naar ons zin bij Kekemba ressort, we zitten er dus ook al een maand! Oh nee, we zitten ook al op de helft van de tijd! HET GAAT ONS TE SNEL! En dan de week met Jeroen&Julia was zoo gezellig en dan moeten ze nu al weer weg. Er is nog zoveel leuks te doen [en te eten].
Gelukkig gaan J&J pas 's avonds laat weg, dus ze verhuizen met ons mee naar LobMakandra, hebben ze dat toch ook nog gezien, en meteen een stukje LobMakandra crew ontmoet. Das toch ook wel erg fijn :)

Om 2 uur komen Jennifer en haar zonen ons ophalen. We staan versteld van de hoeveelheid zooi die je in zo'n korte tijd kunt verzamelen. Oh jee.. dat wordt wat over een maand.
Gelukkig past het allemaal net in het busje.

Het is druk onderweg. Spitsuur. Zo tussen half 1 en 2 uur zijn de scholen uit en zijn veel bedrijven klaar met werken. De stad loopt dan vol. Zo kunnen we nog even goed naar alles kijken en afscheid nemen van deze eerste periode. Hij was fijn!

We worden precies voor ons nieuwe huisje gebracht. Jennifer doet de deur open en zegt tegen Bink dat hij z'n kamer vast mag zoeken. Hij loopt naar binnen en roept opeens "Heee SponsBob! Hee speelgoed! Hee spelletjes! Hee…" ja echt ongelofelijk.. Jennifer heeft ons huisje gezellig gemaakt en wat een succes! Bink heeft een SpongeBob bed, z'n vensterbank staat vol speelgoed autootjes, poppetjes, dingetjes, z'n burootje staat vol met boeken en spelletjes. In de woonkamer liggen twee grote zitzakken en ook daar ligt veel speelgoed. Wat super gedaan. Er staat al 'Milonade' in de koelkast. Bink is meteen thuis. heerlijk. ook Hero heeft mooi speelgoed gevonden: een grote bak met dominosteentjes. Van die steentjes die je achter elkaar moet zetten zodat ze zo mooi om kunnen vallen, die waar ik vroeger zo hard van kon stampvoeten, hij vindt het heerlijk om erin te wroeten met z'n handen en ze allemaal 1 voor 1 op de grond te laten kletteren. Erg leuk en schattig, behalve als je t op moet ruimen.. de steentjes laten kletteren in de doos klinkt iets minder leuk. Volgens Hero.

We kunnen nog even chillen en naar het winkeltje lopen hier bovenaan de straat. Jeroen showt Wiebe een 'mooie' schoen, houdt 'm naar hem op en opeens.. springt er een 10cm grote kikker uit de schoen!! WAHHHH Schrikken! Het meisje van het winkeltje staat erbij te gruwelen hahaha "De schoen voelde al zo zwaar" zei Jeroen
Na een verkoelend Parbo biertje is het dan alweer etenstijd. Daarna de meneertjes in bad en Jeroen&Julia naar Zanderij, het vliegveld. Bink hoort dat ze met het vliegtuig gaan en opeens lijkt er een lampje bij hem op te komen: "Vliegtuig?! Ik wil mee! Ik wil ook! Gaan ze naar ons Vleuten huis?"
"Nee schatje, zij gaan naar Schiedam. het vliegtuig naar Vleuten gaat pas over een paar weken."

De eerste nacht is altijd drama. De kinderen zijn onrustig, willen niet naar bed en huilen veel en snel. Vier keer moeten we ze terug leggen, ook Hero, die krijgt nu ook opeens veel meer door wat hij wel en niet leuk vindt en reageert er ook op. Fijn om te weten dat er dus wel dingen bij hem binnen komen, dat er ook dingen zijn die hij níet leuk vindt en dat hij dat ook kenbaar kan maken, maar alsjeblieft niet 's avonds?!

Nog een laatste duik..

..of lees momentje..

..of duik in de hottub van Kekemba.

donderdag 1 maart POMtiedom

Dit is de laatste dag van J&J. Ze gaan nog even lekker de stad in en winkelen. Wij relaxen bij het zwembad. Het gaat steeds beter met Bink. Nu durven we ook weer met hem te gaan picknicken bij het zwembad. Hij is zo blij, want picknicken aan het zwembad is het allerleukste. Zijn trolleykoffer weer helemaal vol gepakt met allerhande lekkers en uitgebreid alles uitstallen op z'n handdoek. Niemand mag wat pakken, want "Nee, de picknick is nog niet begonnen!"

Om 12 uur wordt ik door Lloyd opgehaald om Pom te maken! SPANNEND! LEUK!! En heel gezellig. Geen Big Mama dus, maar een Big Papa :) Eigenlijk is het best eenvoudig, alleen wel veel werk. Zomaar opeens zijn er twee uur voorbij, maar LEKKER dat het nú al smaakt!! Wat mij betreft eten we het nu samen op hahaha maar nee, het moet nog 3kwartier in de oven. Daarna moet het eerst nog afkoelen om de smaken helemaal met elkaar te laten mixen. Vanavond mogen we het komen op eten. Lekkah!

J&J komen zonder volle tassen terug uit de stad. ?? das raar?! Maar na de kinderen op bed gelegd te hebben, vertrekken we naar de bar boven om de pom te eten. We krijgen op een groot bord een groot stuk mee met de mededeling dat het lekker is met brood. Oh. Okay. We moeten dus thuis eten. Is ook goed, dan is de BorgoeCola tenminste goedkoper hahaha
We zitten te smullen! Wat lekker! Weer een succes recept aan mijn lijstje toegevoegd. En een mooie afsluiter voor J&J. Super jammer dat ze nú alweer weggaan.

woensdag 29 februari De Pipo en De Koning

"Oh nee wéér regen! Wat moet ik nú doen?!" roept Bink verbaasd uit. Ja inderdaad, wéér regen. Maar J&J gaan al bijna naar huis! We willen nog iets leuks doen! Iets overdekts. We gaan met z'n allen centrale markt!
Even langs Lloyd lopen, we zouden nog samen Pom maken. Misschien kunnen we de boodschappen alvast meenemen van de markt.
J&J gaan gekleed in unie poncho op de fiets eerst hun fiets wegbrengen, wij gaan met de taxi naar de Waterkant en zien ze daar wel verschijnen.
Bij de Waterkant aangekomen giet het nog steeds, we wachten wel in de Waag, onder het genot van een lekker kopje koffie :D
Veel later komen J&J aan.. het was een helse tocht geweest door moeraslanden. Een dag regen kan ervoor zorgen dat hele straten onder water staan! En door die plassen water kun je niet zien of er kuilen onder liggen.
Weer een nieuw avontuur erbij :D

De centrale markt is erg leuk om te zien. Hoe ze hun etenswaar uitstallen, en wát voor etenswaar.. we moeten een kip kopen voor de Pom.. Julia en ik blijven wel buiten wachten bij de poelier met de kinderen, vinden we heus niet erg. We kunnen ons zo voorstellen dat je letterlijk een halve kip mee krijgt, met een half hoofd en 1 pootje met 'vingers' eraan… Neuhh.. dan staat het winkeltje gelijk zo vol met 4 volwassen en buggy en een kind…

Op de tweede verdieping zijn allerlei kleding stalletjes. Leuk om te zien, maar toch niet echt iets van onze gading.

Buiten klaart het op en de buikjes beginnen langzaam te knorren. Laten we voor de verandering eens ergens ander eten dan de Waterkant… maar waar? We lopen een beetje te zoeken.. zien eigenlijk geen echte eettentjes waar je ook gezellig kunt zitten.. toch wel eentje, maar die verkoopt alleen broodjes. citaat: "ik hou niet zo van broodjes.." zegt een anoniem persoon. Maar een kleine jongeman kijkt naar de overkant en roept heel hard: "De pipooooo daar wil ik heen!" ..juist de McDonalds. Op zich oké, want daar kan hij lekker spelen [mega speeltuin binnen] maar andere grotere jongens vinden het eten bij de BurgerKing, ietsje verderop, lekkerder. Daar hebben ze óók een speeltuin binnen. "Oh nee, de pipo is dicht, maar we gaan wel voor je bij de kroon kijken!" Vorige keer.. oh jee, dit moet ik volgens mij helemaal niet vertellen.. oh wacht, het stond al ergens anders in de blog met foto en al, vorige keer dus, hadden Bink&Hero alle twee een kroon gekregen bij de BurgerKIng. Díe speeltuin vond Bink leuker en de nuggets lekkerder.
Ja hoor.. de ganse familie zit te smullen in de BurgerKing. A bung.

dinsdag 28 februari No spang.

Vandaag moeten de fietsen terug. We hebben ze 3x5dagen gehuurd. Het weer is redelijk. Af en toe een kleine regenbui en sja, dan nemen we Bink echt niet mee op de fiets. Daarom brengen we om de beurt de fietsen terug.
Eerst Wiebe en die betaald meteen. De mevrouw van de fiets verhuur is nog steeds zo weg van 'haar vriendje' [Hero] dat we zijn kinderzitje niet hoeven te betalen hahaha das fijn.
na de lunch breng ik mijn fiets terug en plak er meteen een rondje stad aan vast. Ohhh wat een heerlijkheid om in je eentje door de stad te lopen! Alles gaat zo veel sneller en alleen maar kijken bij de winkeltjes die ik zelf wil :D
Ik heb ook wel wat opdrachten te vervullen in de stad.. naar het postkantoor om de knutselen van Bink op te sturen naar de Grootjes en Opa&Oma. Op de Keizerstraat zit een cd winkeltje dat van de vader van een vriendinnetje van mij [van Binks peuterzaal ] is. Ik zou hem opzoeken en de groetjes overbrengen. Nu zitten er 3 cd winkeltjes op de Keizerstraat en bij al een keer bij de verkeerde binnen gelopen. Nu zonder kinderen erbij, is dat zoeken toch iets makkelijker. En ja hoor! Het eerste winkeltje dat ik probeer.. dat is 'm! Geen twijfel over mogelijk, want Sheeda lijkt op haar vader! hahaha wat leuk is dit zeg. En wat gezellig. Ik moet zeker nog es terug komen, maar dan met man&kinderen om samen een biertje te drinken. Hele gezellig. Gaan we zeker nog es doen!

Voor het avond eten komen J&J terug van Commewijne. We eten samen om alle verhalen te horen. Volgens mij kunnen ze nu zó de jungle in met alle plantenkennis die ze opgedaan hebben dan dat ze verhalen over plantages gehoord hebben. En de Dolfijnen.. ach ja.. een vinnetje hier en daar. Helaas geen Frederiksdorp, die eigenaar heeft zo hard z'n best gedaan om alles te restaureren, dat als je daar komt hij ook wil dat je blijft eten en drinken en blijkbaar had de gids dáár niet zo'n zin.
De gids was ook nog ziek. Blafte z'n longen uit z'n lijf, dus de trip naar Brownsberg waar je flink voor moet lopen, wandelen, bergbeklimmen, slootje springen hebben ze maar bij hem afgezegd. Aan 1 kant jammer, maar aan de andere kant.. als je in Suriname bent MOET je het gewoon rustig aan doen. Je kunt niet elke dag rond rennen van de ene trip naar de andere.. want dan mis je JUIST het echte Suriname …no spang.. maak je niet druk :)
En laten we dat goed kunnen aan onze eigen waterkant aan het zwembad.

maandag 27 februari laaaaaangzaaaaam

Er staan wat grotere trijpen op stapel met J&J .een paar daagjes het binnenland in, maar nu wil ik er eigenlijk eerst voor zorgen dat Bink beter is. Heel erg jammer voor nu, maar wij kunnen later nog wel zo'n trijpen maken. J&J moéten NU gewoon gaan, anders missen ze een mooi stuk Suriname!

De afgelopen dagen was Bink overdag wel redelijk fit, maar vandaag is echt een dieptepunt. Hij heeft wel 5 keer, non stop achter elkaar de Disney film 'Rio' gekeken. Super film hoor, maar nu kunnen we alles woordelijk mee zeggen en zingen.

Verder gewoon lekker rustig hangen rond het huisje.
J&J hebben mooie trips geboekt! Morgen een dolfijnentour en een route langs oude plantages op Commewijne. We hopen dat ze naar Frederiksdorp gaan, dat is volgens ons de mooiste plantage die er ook nog echt koloniaal uitziet.

zondag 26 februari Cola met suiker

Het is tijd voor een nieuw avontuur. Met z'n allen in de auto zonder kinderzitjes aan de linkerkant van de weg rijden! Jaaaa spannend!! hihihi en stoerrrr!
Bink is weer helemaal het zonnetje, we gaan naar ColaKreek, daar relaxen we net zo hard als aan het zwembad thuis.
ColaKreek heeft z'n naam te danken aan het water dat dezelfde kleur heeft als Cola.
Af en toe dwingen we Bink om slokjes cola te drinken zodat alle bacteriën in z'n buikje dood gaan. Net als z'n moeder vindt hij dat hééél vies, maar met een schepje suiker erin is de prik weg en dat scheelt al alles. We vertellen hem dat we naar ColaKreek gaan. Dat vindt hij goed, als we er maar wel een schepje suiker in doen! hahahaha ja hoor lieffie, dat is goed!

Wiebe gaat rijden, met Jeroen naast hem als navigatie. Het gaat super goed! We komen zowaar aan bij Colakreek. Het ziet er heel goed uit. Wel veel meer gecultiveerd dan ik had gedacht. Er zijn picknicktafels of banken die je kunt huren. De 'kade' van het kreetje is een betonnen trappetje met inderdaad.. cola als water! en in het midden een grote rode glijbanen berg! Er zijn speeltuintjes en genoeg zand om mee te spelen.

We komen aan rond het middaguur. Het uur waarop de buikjes gaan knorren. Jeroen en Wiebe gaan informeren bij de cafetaria wat we kunnen bestellen als lunch. Er is rijst met kip en kip met patat. Oh oké.. doe maar twee rijst met kip en twee kip met patat.
"U kunt dat straks komen ophalen."
"Wat is straks? hoe laat?"
"Over een uurtje! Er is nog iemand voor jullie die bestelt heeft."
WAAAAT?! maar goed.. we hebben de tijd. Een uurtje later staan de mannen weer bij de cafetaria ..en zien nét dat de patatjes in de frituur worden gedaan!
Gelukkig smaakt het goed, Julia's rode kip niet meegeteld :)

We maken heel wat mee: Bink wil het water in! Wel stevig vastgeklampt om z'n vaders nek.. maar wauw!! Zou z'n watervrees eindelijk voorbij zijn!? Hij durft zelfs van de glijbaan, als Wiebe hem maar opvangt voordat hij het water raakt hahaha, natuurlijk wordt hij nat, maar hij dúrft wel!

Na een paar uurtjes heel lekker relaxen, spelen en zwemmen wordt Bink toch een beetje warmer en kondigt zelfs aan dat hij NU naar huis wil. Ja, dat is misschien wel het beste. Ik rij nu naar huis, met Julia als navigator. Het gaat super, vooral steeds de ruitenwissers aanzetten in plaats van het knipperlicht. Echt alles is omgedraaid in de auto.

De namiddag verloopt rustig, het eten en slapen ook. Totdat Bink om 1 uur 's nachts zo hard moet hoesten dat hij niet meer stopt, moet overgeven en helemaal trilt van de koorts. Lloyd brengt Bink en mij naar het ziekenhuis.

Wat we daar zien… dat zie je normaal in films! Een mega wachtkamer en hélémaal vol! Om 1 uur 's nachts?! Oh nee! Het duurt een uur voordat we geholpen worden. Het helpen bestaat uit een klein [vragen] onderzoekje, daar leiden ze een urgentie code vanaf. Gelukkig krijgen kinderen een hogere urgentie dan volwassenen en het vertellen dat hij koorts heeft én heeft overgegeven maakt dat ze ons sneller willen helpen. Overgeven door het hoesten heb ik er even niet bij gezegd om het helpen te verspoedigen.. maar nadat ze zijn temperatuur gemeten hebben en die 38graden is, is de urgentie niet meer zo hoog. Weer wachten we een uur en dan helpt [gelukkig] een Nederlandse arts ons. Ze stelt ons gerust en zegt dat de antibiotica die Bink al heeft gekregen goed is, maar dat die nog iets meer tijd moet krijgen om te gaan werken. Verder gebeurd er niets, we krijgen wel een verhaal van haar mee, dat zodra het toch weer erger wordt we wat sneller en gerichter geholpen kunnen worden.

Het is 3 uur. We kunnen naar huis.

de foto's komen ietsje later :)

zaterdag 25 februari reis naar India

Ohh ik sta zo in dubio! 's Nachts weet ik zéker dat Bink ziek is: hij is heet, hoest veel, wordt veel wakker voor slokjes water, maar 's morgens staat hij als een zonnetje op om de hele dag heel lief en vrolijk te zijn en de volgende avond is slechter dan de vorige. Zo ook deze nacht. Dus hoe zonnig hij nú ook is. NU gaan we naar de dokter.
Helaas is het zaterdag, maar gelukkig is er een ochtend poli tegenover het ziekenhuis en niet IN het ziekenhuis. De dokter is nog altijd beter uit te leggen dan het ziekenhuis aan Bink. Hero kreeg bij zijn antibiotica een plastic spuit om de hoeveelheid per keer te kunnen meten. Bink wilde er al vanaf het begin mee spelen, maar hij moest echt de 8 dagen wachten, totdat Hero er klaar mee is. Nu heeft Bink er al een dag mee kunnen spelen, maar het vooruitzicht dat hij er nóg 1 kan krijgen, dat zint hem wel!
We gaan vroeg, zodat we zo kort mogelijk hoeven te wachten. Maar wat een geluk! Surinamers zijn niet zo vroeg :D we zijn de enige en kunnen meteen doorlopen naar de dokterskamer. De dokter onderzoekt hem en constateert toch een hevige verkoudheid, ene keelontsteking en waarschijnlijk ook een bovenste luchtweginfectie. Hij heeft geen koorts, dus een antibiotica hoeft niet. Zodra hij wel koorts krijgt moeten we meteen terug komen. Das jammer… geen spuit dus :)

Op de terugweg stoppen we in de Prins Hendrik straat bij het Zapata KinderMuseum, in dezelfde straat als de ochtendpoli. WAUHAHAHAAUWW Wat ziet dit er gaaf uit! Een soort kunstenaars hand- en werkplek maar dan voor kinderen. Elke zaterdag zijn er verschillende workshops voor kinderen en een film [vanavond Loenatik] en om 12 uur is er de Bombay-tour. Kinderen van 6 jaar en ouder gaan op reis naar India. Bink is overduidelijk geen 6, maar Chèr [een mooie dame die ik aanspreek voor informatie omdat het zoo mooi is hier] geeft ons een privé rondleiding!
We gaan door een schuifdeur en komen in een zilver smal gangetje terecht. Er hangen handvaten aan het plafond en op 4 tv schermen zien we een landschap aan ons voorbij trekken. We zitten in een trein! Even later stappen we uit door een andere schuifdeur en staan echt in India! ONGELOOFELIJK wat ziet het er hier mooi uit! Ik ben nog nooit in India geweest, maar zó zal het er ongetwijfeld uitzien! Er is zoveel te zien, zoveel dingen, kleuren, geuren.. we gaan bij 3 kinderen op bezoek. Alle drie uit een ander milieu en bij elk kind krijgen de kinderen een workshop. Van gekleurd zand een mooi schilderijtje maken, een mooi vaasje pottenbakken, Indiaase chai maken in de keuken, verkleden als een Bollywood ster en met z'n alles dansen. Dat dansen wordt stiekem opgenomen, heel snel gemonteerd en als de kinderen na 75 minuten klaar zijn eindige de tour in de bioscoop waar ze zichzelf zien dansen op het witte doek! Dit is echt veruit de meest waanzinnige tentoonstelling die ik ooit heb gezien en ik heb er best een paar gezien. Deze tentoonstelling heeft ook in het Tropenmuseum in Amsterdam gestaan.
Ik ben verkocht. Dít is de baan die ik wil! Zo'n tentoonstelling verzinnen, op onderzoek, alle ingrediënten verzamelen en dan alles vormgeven in een ruimte. Wat een droom dit.

Wat een avontuur was dat vanmorgen. De rest van de dag vertoeven we heerlijk relaxt bij het zwembad. Er moet alleen nog wel een hoestdrankje gehaald worden aan de andere kant van de stad. Zo aan het eind van de middag offer ik me wel op om daar heen te fietsen [kijk ik stiekem meteen eventjes bij winkeltjes binnen hihihi].. maar.. het is een feestdag vandaag.. [iets van Bouterse dat vroeger ook ene feestdag was, is afgeschaft door de vorige president Venetiaan, maar Bouterse heeft het nu weer in ere hersteld] niemand schijnt er echt aan te doen, maar de winkels zijn wél allemaal dicht! ai. jammer.

Bij thuiskomst zit nog steeds iedereen relaxed bij het zwembad, behalve Bink. ?? Hij heeft zo hard gespeeld en zich zo druk gemaakt dat hij is gaan hoesten en niet meer stopte! Hij moest er zelfs van spugen. Wiebe heeft hem rustig thuis voor een filmpje gezet zodat hij even tot rust kan komen. Maar ik loop de kamer in, Bink wil wat zeggen en hij begint van voor af aan. Z'n ogen staan op half 7 en hij is echt heet. Hop! Op de fiets naar de avondpoli. Dit keer wel naar huis met een antibiotica.

de foto's komen ietsje later..

vrijdag 24 februari Rondleiding

[door Prina]

"Waar zijn Jeroen en Julia!" roept Bink uit als hij wakker wordt.
Vannacht was hij even wakker 'geworden' maar hij moest nog verder uitslapen zei hij, om Jeroen&Julia te zien. Maar nu IS hij uitgeslapen, nu wil hij ze zien! Hopelijk leven ze nog in de Nederlandse tijd, dan zijn ze vast al wakker hahaha.
Ze lieten niet lang op zich wachten gelukkig. En al snel zitten wij op de fiets naar de Waterkant en J&J in de taxi naar de Waterkant. Dit vinden ij een heel mooi rustig plekje, midden in de stad, dat net op een dorp lijkt.  Het is een strookje kade aan de Suriname rivier, met grote dikke bomen, een paar verschillende eettentjes en drink tentjes en aan de overkant van de straat hele mooi grote statige verweerde houten huizen. Wat een grandeur moet dit zijn geweest. Je loopt de straat uit en je zit midden in de drukke, hete stad. Daarom is de Waterkant zo mooi om mee te beginnen en langzaam de drukte in te wandelen.

We stappen van onze fietsen en zien J&J al genieten van een Parbo bier. Goed zo! Zo moet het!
Na de verkoeling lopen we de stad in.. struinen winkeltjes af, kopen slippers en een petje ..heerlijk allemaal. De tijd vliegt en de maatjes knorren. Weer terug naar de Waterkant om te smikkelen en smullen. Jeroen z'n ogen zijn zéker groter dan z'n maag. Er wórden een paar bamischotels besteld met allerlei accessoires! Heerlijke accessoires, dat wel :D

Ondertussen gaat het weer regenen hahaha oh jee! Jeroen en Wiebe fietsen terug naar huis, Julia en ik stappen met de kinderen in de taxi. Mooie ruil.

Het gaat ons toch lukken om een echte Surinaamse dag te laten zien. Na het slaapje van de meneertjes genieten we van picknicken aan het zwembad, mét zon en mét zwemmen. Heerlijk relaxed.

de foto's komen ietsje later..

Donderdag 23 februari Er is visite, visite, wat zullen we genieten

[door Prina]

De ochtend begint met regen.. maar er zijn knutsel spullen genoeg in huis. Vanavond krijgen we visite! Daar hebben we allemaal zin in. Bink gaat welkomst knutsels maken. Jeroen en Julia komen vanavond aan! Ze blijven 8 dagen. Erg weinig, maar wie het kleine niet eert :)

De regendagen worden wat saai, maar 's middags lijkt het op te klaren. We hebben nog niks tegen Jeroen&Julia durven zeggen.. ahum.. maar heel voorzichtig durven we nu te zeggen dat het ernaar uitziet dat het opklaart. Fingers crossed!

We kunnen in ieder geval weer picknicken aan het zwembad. Wat een heerlijkheid.

Om half 8 rij ik met Lloyd mee om m'n broer op te halen van Zanderij. Het is een hele gezellige rit van een dik uur. Blijkt dat Lloyd 20 jaar in Vlaardingen gewoond heeft! haha.. vlak naast mij in Schiedam kleine wereld.

DAAR ZIJN ZE!!!! Twee lekkere bleekscheten! hahaha wat ontzettend leuk om ze hier te hebben. We hebben zo geprobeerd om geen agenda voor ze vol te plannen, maar er is zoveel leuks en moois om ze te laten zien hier.. terwijl het allerlekkerst hier is dat er geen stress is.. Hopelijk kunnen we ons inhouden en gaan ze de flow van Suriname ook voelen in hun 8 dagen.

woensdag 22 februari We wagen de gok

Sja.. het regent nog steeds.. de fietsen hebben we nog steeds gehuurd, maar niet meer gebruikt! En eigenlijk willen we nog zoveel zien en doen! Vooral op de fiets.
We wagen het er maar op.. met de poncho's in de tas stappen we toch op de fiets om weer naar Commewijne te fietsen, maar dan om Fort Nieuw Amsterdam te gaan zien. Vijf jaar geleden hebben we dit fort ook bezocht, er staan kanonnen, dus dit zal weer een succes zijn :) Eerst moeten we door de stad fietsen, en dan 10 kilometer omhoog over de Henk Arronweg en bij t puntje van de Surinamerivier met een bootje oversteken naar de wijk Commewijne.
We zijn nog niet halverwege de stad en daar begint het te druppelen.. snel stoppen we om de poncho's vast om te doen.. we missen er 1 ai ai .."We fietsen door!" roept stoere Wiebe, maar het begint echt hard te plenzen. Het is nog steeds erg warm, dus die poncho's plakken tegen je lijf, je wordt dus alsnog aan beide kanten nat! Misschien nog wel viezer nat dan zonder poncho. We besluiten toch te stoppen, want straks 10 kilometer fietsen terwijl je doorweekt ben, is ook niet echt een aanrader. Ik zie een nieuwe antibioticakuur al opdoemen. We kopen nog een paraplu erbij.. dan zouden we allemaal voorzien zijn van in ieder geval een soort van regenbescherming.
De regen stopt gelukkig na een minuutje of 10, en ja, wij bikkels vervolgen onze fiets tour. Een hele goede gok, want de rest van de dag blijft het droog euhh.. hebben we de zonnebrand wel meegenomen?!
Het is een mooie route, een grote autoweg maar die leidt langs kasten van huizen! Wat mooi om te zien zeg. Als we na een hele tijd zo'n pijn in de bilpartij hebben dat we even moéten stoppen, vragen we meteen hoe ver het nog is. We zijn er al! Alleen nog oversteken en daar liggen de bootjes! Jaaaaa wat goed van ons.
De boot is weer een hele belevenis. Hero veert ervan op! Trekt z'n aller grootste lach en gaat aan de reling van het bootje staan. Ik herhaal een paar keer het woord 'boot' voor hem zodat hij het woord en het begrippen leren en JA!!! HIJ ZEGT HET! Weliswaar met veel creativiteit te horen, maar het klinkt als iets zoals 'Boo' Ohh geweldig, wat gaat die kleine man toch hard.Je leert het woord 'boot' toch het snelst als je ook echt in een boot zit dan dat je 'm op een plaatje ziet.

Aan de overkant hoeven we nog maar een heel klein stukje door een dorpje te fietsen, én langs een grote speeltuin die zéker niet onopgemerkt voorbij gaat, voor we bij het fort zijn. Ook dit is weer een super museum. Alles ligt er heel mooi bij, een mooi boekje met tekst en uitleg, maar we hebben onze eigen gids bij ons: Bink rent van kanon naar kanon en legt ons helemaal uit waar de kogel erin moet, waar het lontje aangestoken moet worden en hoe hard de knal is en wat er dan allemaal kapot gaat. Gelukkig zijn de kanonnen uit Nederland, dus dat beroep kan hij niet meer kiezen.
Ohhh als het niet regent, is het echt warm. Wat een top weer, maar wat is het warm.

Naast de uitgang van het fort staat een kleine warung met Javaans eten. Laten we wat uitproberen en opeten bij de grote speeltuin die we onderweg tegen kwamen. Hahaha ja dat is toch wel een stukje hemel: je kind lekker uitrazen in een speeltuin en wijzelf met een bami, sateetje en baka bana in de schaduw smikkelen. Hero speelt lekker op de grond naast ons. Altijd tevreden.
Daarna met z'n allen in de speeltuin en dan echt weer terug. De meneertjes worden moe en we moeten nog het hele eind terug fietsen. Dat gaat makkelijker als zij nog wakker zijn.
Na het boottochtje gaat Hero toch maar in de draagzak, dan kan hij rustig slapen en dat fietst voor mij makkelijker dan met 1 hand z'n hoofdje vasthouden als hij in het fietsstoeltje zit.

De terugweg is altijd korter gelukkig, maar ik heb het zoo heet, de kinderen ook, daarom zetten we flink de pas erin. Maar vlak voor we de stad in zijn, als ik een super lekker vaartje heb, opeens een auto vanuit een zijstraat voor me gaat rijden en voor een drempel echt hélemaal stil gaat staan, zodat ik ook moet afstappen.. dat is de druppel. Ik kom niet meer op gang en de moeheid en hitte deken wordt me echt te veel. Ik kan niet meer vooruit komen. Hero slaapt lekker in de draagzak, maar plakt aan me vast, m'n billen doen zeer van mijn stenen zadel en Wiebe en Bink raak ik kwijt. Die kunnen de vaart er wel in houden.
Vraag me niet hoe.. maar we zijn thuis gekomen, stukken gelopen, stukken gefietst, uiteindelijk wel weer Wiebe tegengekomen die alle twee de kinderen heeft overgenomen. Thuisgekomen meteen door naar bed met lekkere roze snoepjes.

de foto's komen iets later...

dinsdag 21 februari Eerste logo schetsen!

[door Prina]

Het is zover!!! De eerste voorstellen van het Lob Makandra logo worden vanmorgen gepresenteerd! Altijd toch een beetje plankenkoorts.. maar ik denk dat er wel een heel goed logo tussen zit.
Eddy&Jennifer zijn mensen waar je heel lekker mee kunt sparren en die ook goed meedenken. Met zulke klanten kun je nóg verder komen met ontwerpen. Heerlijk. De voorstellen zijn goed ontvangen, helaas wordt het minste logo door Jennifer gezien als de favoriet, maar Eddy staat aan 'mijn kant' hahaha. De voorstellen worden door gepresenteerd aan de rest van de Lob Makandra crew. Ik ben benieuwd naar de feedback.

Ondertussen regent het er nog steeds lustig op los. Binkie gaat erbij hoesten. mmmm.. een dingetje om in de gaten te houden.
Om toch nog iets anders te zien vandaag dan het huisje laten we ons door de taxi af zetten bij de HermitageMall. Een overdekt winkelcentrum. Niet heel gezellig, maar wel lekkere koffie, misschien nog meer knutselspullen en een speeltuin.
De rit naar het winkelcentrum is eigenlijk wat verder dan gedacht.. nu hebben we 3kwartier om rond te lopen en dan snel weer terug anders ben ik te laat voor m'n cursus pindasoep maken! Oh jee.

In de knutselspullen zijn we flink geslaagd, de koffie slaan we over en we zoeken naar het speeltuintje. Bink kijkt er ontzettend naar uit… maar het speeltuintje blijkt een speelgoedwinkel te zijn! ai. Gelukkig kunnen we t nog af kopen met een ijsje. Van de pippo [MacDonalds]

Ik kom echt veel te laat aan voor de pindasoepcursus gegeven door Lloyd, één van de eigenaren van Kekemba ressort. "Ahh das lekker Surinaams" denk ik ..maar nee, hij is Nederlands genoeg :) Ik kan nog wel net mee proeven en hij vertelt me alles zodat ik de ingrediënten en het recept alsnog kan opschrijven.

's Avonds als de kinderen éindelijk slapen kunnen we al Skypend [onze babyfoon] aan de bar boven de pindasoep eten met andere gasten. ONGELOOFELIJK hoe lekker die soep is! Met tomtom erbij hahaha niet de navigatie, m'n mond kan ik feilloos vinden, maar dat zijn balletjes van gekookte banaan. Dit kun je bij de pindasoep eten in de plaats van rijst. Hmmmm wat een heerlijkheden. Ook kletsen met de andere gasten is erg gezellig. Leuk om te horen wat ze allemaal al gezien en gegeten hebben. Nog mooier om te zien dat een heel leuk ouder echtpaar hier een maand op vakantie is. Zij wil alles proeven, hij durft alleen maar kale rijst met kip te eten. Dat de pindasoep op het menu stond vanavond is dan ook haar idee.

de foto's komen wat later..

maandag 20 februari Nat geregend op de fiets en geen speeltuin

[door wiebe]
Ships....weer een regenachtige dag.
Regen in Suriname is normaal niet zo erg, juist wel lekker. Het haalt de hitte uit de lucht en is vaak heftig maar van korte duur. Daarna is het gewoon weer lekker zonnig en gemiddeld 30 graden.

Maar vandaag is een Nederlands/Surinaamse regendag. Oftwel, regen, regen en nog eens regen en ook heel heftig. Je kan dus niet/amper naar buiten....;-(

Helaas moet ik vandaag de fietsen betalen...huhm...gelukkig het lijkt ff droog.
Snel op de fiets om de fietsverhuurmevrouw te gaan betalen. Bink wil ook mee want hij wil iets leuks doen...

De hele rit op de fiets naar het verhuurbedrijf blijft het droog..yes, al is het een hels karwei om er ook daadwerkelijk te komen. Overal plassen... van zo'n wel 5 meter breed en 50 meter lang...en dat op een weg die misschien 8 meter breed is en 2 baans....lekkerr!
Verder zijn de wegen niet zo strak als in Nederland, dus veel gaten (soms van wel 20-30 cm diep), stenen, zand en dan weer asfalt. Aangezien al die gaten onder water staan, is het soms een kruissie slaan als we door een plas rijden, hopende dat er geen gat onder die plas zit.
Veel geluk gehad, als ik in het casino had gezeten was ik rijk geweest (Ed, Ben, Mike ze hebben hier ook dollar roulette..jammer dat jullie er niet zijn, hadden we een avondje kunnen doorhalen ;-0)

Bij de fietsverhuur mevrouw aangekomen, verklaart ze ons voor gek: "he joh, yu law (jij bent gek),je kan toch ook morgen betalen. We zitten in Suriname". In mijn geest visualiseer ik een kaakslaag, maar op het moment dat de slag aankomt........flaaaaatsttstststts......f&ck*ng auto rijdt door een mega plas waar ik en Bink naast staan.....zeiknat..we zij weer terug in de realiteit.......Zeiknat geef ik snel het geld en fiets terug naar huis.....grumfeldegrumfel.....

Op de heenweg had Bink het de hele tijd over Maretraite (een winkelcentrum (oud en verlept) met een grote speeltuin). Voor ons dus niks aan maar voor Bink wel.
Ok..omdat we zo nat zijn rijden we daar heen, zodat we binnen ook kunnen drogen en hij ff kan spelen.
Helaas daar aangekomen is de speeltuin dicht...dan als goedmaker een ijsje...helaas al ijstentje dicht.
Bink wil naar een andere speeltuin (lees: Burger King, KFC en Mc Donalds, die hebben hier allemaal een mega binnen speeltuin)....zowel leuk voor de kinderen als voor ons ;-).
Alleen ver uit de route, dus wil ik daar niet heen. Dus weer als afkoper een ijsje. We rijden nog langs wat winkels maar nergens ijsjes....huhm gat in de markt??

Dan bedenk ik me dat op de terugweg, in de buurt van ons huis, een grote supermarkt zit (Tulip, net een albert heijn van binnen). Daar kunnen we ijs kopen, al moeten we daarna wel gasgeven op die fiets anders hebben we een stokje zonder ijs i.p.v. ijs op een stokje als we bij ons huis zijn.
IJs gekocht en inderdaad smelt het snel...Bink vat het idee op om ze dan maar onderweg te eten.....en uiteraard had hij een vrij ferme doos met ijsjes gekocht (lees: 12 mini cornetto's).
Er zit niks anders op dan in te stemmen en onze vriend weet tijdens de rit 6 ijsjes weg te werken...respect....

Thuis heeft Bink wat last van zijn buik, ik vraag hem wat hij denkt dat de reden is.....antwoord: "De ijsjes waren te warm!!!"
Tot de volgende keer

de foto's komen ietsje later