Volgens mij komen we nog prima op tijd aan. Of we als Nederlandse gasten op de eerste rij willen zitten of willen mengen tussen de mensen? MENGEN! Oh jee.. Bink begon al dat hij niet naar de kerk wil. "Maar je vind zingen zo leuk! En muziek!" "Nu niet." Wiebe neemt 'm op de arm en kletst 'm zo een beetje de zangdienst door. We horen een hele mooie fluit tussendoor. Net een vogeltje. Ik heb Hero vast en die kijkt met grote ogen de zaal rond en begint te klappen net als iedereen stopt met klappen. Hij hupst mee en flirt met iedereen die langs ons loopt. Door 1 vrouw laat hij zich zelfs meenemen! Mensen zijn hier heel vrij naar kinderen toe. Ze pakken ze gewoon 'af'. De fietsverhuur mevrouw trouwens ook, die pakt Hero van me over en gaat met 'm aan de wandel, helpt ondertussen met 1 hand met sleutelen en keuvelt lekker met Hero. Hero vindt het goed. Hij kíjkt niet eens naar me. Nu in de kerk gebeurd het weer.. het valt me wel op dat dit steeds Javaanse vrouwen zijn. Ik begin me een beetje zorgen te maken dat Hero zich zo makkelijk laat meenemen, maar als we wat verder in de dienst zijn en Hero speelt op de grond, wil een Javaanse man hem meenemen. Nee. Dat wil hij nu toch niet. Hahaha ffjoeww ik ben opgelucht, hij kan toch voor zichzelf opkomen.
![]() |
Zangers en een band op het podium en een swingende gemeente. |
De dienst is ontzettend swingend! Ze zingen in het Surinaams, in het Engels en in het Nederlands en wat een swing. Heerlijk. Dat kan ook echt veel beter hier dan in Nederland.
Als het zo'n beetje tijd is om van het zingen over te gaan naar de toespraak blijkt dat Bink in slaap is gevallen op Wiebe's schouder. Hero breng ik naar een kinderclubje voor zijn leeftijd, maar 10 minuten later wordt ik alweer gehaald dat Hero zo huilt. Wat apart! 'Dat doet ie anders nooit' Heel eerlijk gezegd ben ik echt blij dat Hero dus wel degelijk sommige dingen niet leuk vindt en dat laat merken ook. Wiebe gaat hem halen en Hero is weer blij.
De toespraak begint. Ik moet er wel erg inkomen. Ten eerste het accent. Maar af en toe komen er Surinaamse woorden door heen, of Surinaamse grapjes.. en dan ben ik de clue een beetje kwijt en het gaat maar door en gaat maar door.. de dienst heeft 3 uur geduurd! hahaha geen wonder :)
Als de dienst is afgelopen staat er lekkere milonade [is Binks en betekend 'limonade'] klaar en een soort aardappel kroketjes met piccalilly! Lekkerrrr!
Vele mensen komen ons begroeten en maken een praatje. Leuk!
Als het echt afgelopen is gaan we met de hele Lob Makandra familie en de spreker en een Nederlandse dame met haar ouders [ze heeft een jaar op het kinderdagverblijf van Gloria gewerkt] eten bij Gloria thuis. Gloria heeft een heerlijke bruine bonen met rijst gemaakt en Jennifer een hele lekkere soep met ocra's erin, er zijn baka bana's [gebakken banaan] en Fernandes. Wat een heerlijke en gezellige maaltijd. Wat ontzettend leuk om zo met je hele familie bij elkaar op een groot stuk land te wonen.
Wiebe en Eddy gaan badmintonnen in de wind.. met hun linkerhand. Bink draait aan het pedaal van een fiets hometrainer "Kijk mama! Een molen!" En Hero slaapt lekker in de koele schaduw in z'n buggy. Life is good. Bink gaat ook lekker chillen in t gras met een vergrootglas dat hij gevonden heeft. Hij ligt daar zo heerlijk lekker ..zou hij in slaap gevallen zijn? Ik ga bij 'm kijken "ik ben met mijn kleine vergrootglas aan het spelen." zegt hij. Later gaat Wiebe nog eens kijken, Bink staat op en er rolt zo iets uit zijn broekspijp op de grond! Een heuse bolus! Life is mostly good.
Maar 't wordt weer beter: we gaan zwemmen in het zwembad van het gehandicapten centrum. Wauwww wat een lekker zwembad is dit! Heerlijk fris en cool. Hero kan er geen genoeg van krijgen en wordt zelfs boos als ik hem eruit haal. Maar het moet wel want zijn voeten en handen zijn blauw! Bink is er niet eens in gegaan. Wel heeft hij twee kast deuren gevonden met állemaal zwembad speelgoed erin! Hij sleept alles eruit en legt t netjes op de kant neer. "Mama, kom je iets kopen in mijn speelgoedwinkel?" Heerlijk die fantasie van 'm. Uiteindelijk is hij zo aan het spelen met Terence [9 jaar] dat hij helemaal niet meer mee naar huis wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten