Om 10 uur komen Eddy&Jennifer kletsen en brainstormen over de huisstijl van Lob Makandra. Voor die tijd kan ik vast wat mailtjes beantwoorden en vast beginnen met werken. Als je dan eenmaal bezig bent, is het stiekem eigenlijk wel heel lekker. Even iets leuks alleen doen. De kinderen hebben haarfijn door dat de aandacht niet op hen gericht is, dus hoppa.. kont tegen de krib en lekker zeuren. Als Eddy&Jennifer er uiteindelijk zijn ligt Hero net in bed [toch echt z'n tropenrooster denken we] en Bink kopen we om met een dvd van Donald Duck kijken op de bank met een bakje chippies. Ohh wat voel ik me slecht, maar ohhh wat werkt dat goed.
Brainstormen gaat lekker, ideetjes gaan heen en weer, dingen worden duidelijker, het is lekker sparren met z'n 4en. Het begin van al mijn ontwerpen begint eigenlijk bij de typografie, de lettertypes én kleuren. Maar ik ben mijn Pantone waaier [drukkleuren waaier ..zo kan je goed kleuren uitzoeken. Dit is een specifiek systeem, elke kleur heeft een nummer en dat is over de hele wereld hetzelfde] vergeten ai ai ai. Een redelijk essentieel onderdeel. Hoe komen we daar nu aan? Jennifer is lekker kordaat dus hop.. ze pakt haar telefoon erbij en gaat verzinnen we ze kan bellen. Ze belt zus Thersa ook voor contacten, die antwoord 'Met zulke professionele dingen moet je niet aankomen in Suriname!" hahaha wat een heerlijk land. We vinden wel een drukkerij die onder protest z'n waaier wil uitlenen.. ik voel toch wat tegenstand. Zou ik zelf ook zéker hebben! hahaha daarom spreken we af dat ik bij hem langskom en daar ter plekke de kleuren kom uitzoeken. Jaaa dit wordt zo leuk! Ik wil er van alles over vertellen, maar dit blijft verder even binnen het beroeps geheim :) Volgende week een eerste voorzichtige presentatie van het logo EN M'N HANDEN JEUKEN ZO OM TE BEGINNEN!
De tropische regenbuien gaan aan en uit vandaag. We kunnen gewoon in onze zwembroek blijven zitten, want koud is het zeker niet. Alleen wachten totdat de gigantische plensbui over is. Hero speelt lief op een handdoek onder ons afdak, maar dan opeens valt hem op dat er dingen op de stenen spetteren. Langzaam kruipt hij erop af, strekt z'n handje uit en lacht! Hij kruipt verder, gaat met z'n dikke luier kont midden in een plas zitten en spettert met zijn handen alsof ie in bad zit! Hahaha wat een humor. Dat van die kinderhand is zo waar.
Na de buien chillen we wat bij het zwembad. Er zijn nog twee stellen die hetzelfde van plan zijn. Bink&Hero vallen in de smaak, al vanaf het begin. Ook waarschijnlijk omdat ze allemaal kleinkinderen hebben. Hero gaat weer lekker zwemmen en Bink is weer druk in de weer met een picknick verzorgen. Zo veel mogelijk eetbare spullen op zijn handdoek verzamelen. Ik weet eigenlijk niet eens meer hoe het begon, maar opeens staat Bink te zingen, 'net alsof' instrumenten of als dirigent en krijgt applaus van de andere 4 badgasten. Dat vindt hij mooi natuurlijk, dus hij gaat harder en harder zingen. Eerst allemaal bekende liedjes, de badgasten zingen mee, dan zijn favoriete liedje van het krokodilletje dat in je billetje bijt, dan het repetoire van Grootje 'Zeg geen neeheeheee' 'Hallo Ik ben een zanger, een muziekbehanger' maar hij eindigt met zijn eigen repertoire.. het soort liedjes met zijn eigen woorden op de wijs van 'Zeg ken jij de mosselman' maar niemand kan meezingen. Als iemand 'zeg ken jij de mosselman' probeert me eet zingen, wordt het lied gestaakt en moet degene zijn mond houden. Ai. Je kan maar duidelijk zijn :D
 |
| De solo artiest |
 |
| Het publiek vermaakt zich goed. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten