zondag 19 februari Vogeltjes kijken

rechts het Presidentiële Paleis

Zondagochtend vroeg is er op het Onafhankelijkheidsplein, het grasveld voor het presidentiële Paleis, een vogeltjes zang wedstrijd. Dit is echt humor. Zoals je in Nederland mensen met ene hond ziet lopen, zie je hier mannen [geen vrouwen] met een vogelkooitje lopen met een klein vogeltje erin. Als ze geparkeerd staan, staat het vogelkooitje op het dak, als mannen elkaar op straat tegenkomen hangen ze het vogelkooitje aan een verkeersbord en staan samen te kletsen. Ze praten over het vogeltje alsof het hun kind, of zelfs hun vrouw is. En op zondag een wedstrijd om te zien welk vogeltje het mooiste zingt.
We komen aan fietsen en zien het grasveld bezaaid met stokken met een haakje eraan, waar de kooitjes aan hangen. Sommige kooitjes hebben een doek over zich heen, kunnen de vogeltjes nog even slapen voordat ze hun mooiste lied laten horen. Bij 1 kooitje staat een hele groep mannen stil. Ze staan vast te luisteren naar het repertoire van het vogeltje. Na een tijdje verhuisd de hele groep naar een ander vogeltje. Ohhh wat een humor is dit. Heel grappig om te zien, maar niet echt de behoefte om alle vogeltjes af te gaan.

Goed. Dat was ons plan van vandaag hahaha die is behoorlijk snel afgehandeld. Nou.. laten we dan even naar de Waag aan de waterkant lopen en eens een echte lekkere koffie drinken! In ons vakantiehuisje hebben we een Senseo. Daar zijn we niet echt kapot van, maar t is redelijk binnen te houden. Nu waren onlangs de Douwe Egberts koffiebars op en hebben we om te proberen een plaatselijk merk geprobeerd die écht de helft goedkoper is. En ook écht de helft minder koffie in zich heeft zo te proeven. De koffie behoefte thuis is daarom gestild.
Maar nu in de stad..! Jaaa!
Precies naast de waag is een heel kleurrijk pad met allemaal gekleurde voetstappen erop. De tweede dag dat we hier waren zijn we 'het spoor' gevolgd en kwamen achter het gebouw bij een speeltuin terecht. Bink ziet nu weer dat spoor en zegt: "Jaaa we gaan naar de speeltuin!" ohh,. oké, was eigenlijk niet helemaal de bedoeling. Mén wat een geheugen heeft hij!

Terwijl hij lekker aan het spelen is begint het heel hard te plenzen! Het gaat steeds harder regenen! Een tropische regenbui is er niets bij :D Mmm.. zitten we opgesloten bij een speeltuin. Na een kwartier als het iets minder hard regent proberen we toch snel door te lopen naar de Waag. Liever opgesloten zitten met een koffie erbij. Dat lukt.
Tot Binks grote vreugde staan er achter in de tuin van de Waag ook nog twee kanonnen. Mooi. Iederéén blij [Hero is áltijd blij].
Na twee overheerlijke bakkies, stappen we op en…. begint het weer te regenen! Ai. Ik kan Hero gelukkig bijna helemaal in z'n draagzak vouwen, petje op en mijn hand voor z'n nekkie en zo fietsen we toch maar snel naar huis.

Het is nog steeds warm, Nog steeds korte broek en korte mouwen, maar iets minder de behoefte om van alles te ondernemen met de regen. De hele dag door gaat het haast één kwartier in het uur regenen. Ergens wel lekker, een rustdag in de vakantie.

allemaal vogelkooitjes aan een stok

een zangvogeltje aan het zingen

gebroeders Blankenberg drinken elkaar onder tafel

een heerlijke koffie in de Waag

zaterdag 18 februari Avondje uit deel 02

Vandaag maar even heel rustig. Eerst Hero weer beter. Gelukkig begint de antibiotica kuur meteen goed aan te slaan. Hero lijkt weer helemaal beter. Maar dat lijkt hij altijd, behalve als hij bijna bezwijkt hahaha ..zijn makkelijkheid is soms ook zijn moeilijkheid.
We fietsen 'morgens naar de CombéMarkt. Dat is een gigantisch grote supermarkt met echt alle merken! Zelfs Spar, Albert Heijn en EuroShopper merken [daar hadden we al twee andere supermarkten mee gevonden] alleen bij deze supermarkt zijn ook Surinaamse producten te koop. Kijk.. en daarom zijn we hier :) Wat uitgebreid en wat een mooie dingen te koop. Diepvries spullen staan in echte diepvriezers, je moet de deksel open doen om te zien wat er in zit! haha zo mooi. Om de 2 meter hangt een ventilator, dus je snapt al wat Bink z'n favoriete winkel is. Ook Hero begint een voorliefde voor molens te ontwikkelen.

Onderweg terug naar huis zoeken we een eettentje op met chineese bbq kippies op de Wilhelminastraat. Dat is een mooie tip van Kimberly, maar we kunnen 'm niet vinden. Misschien zijn we te vroeg [half 11]. Wel zien we opeens een Warung vlak bij ons huisje dat open is! Tot nu toe hebben we 'm alleen maar dicht en leeg gezien. We leggen eerst Hero op bed en dan gaat Wiebe terug naar die warung. We gaan lunchen.. bami, baka bana, sateetjes, roze pannenkoekjes.. ohhhhh GODDELIJK!!! Zelfs Bink zit te smikkelen! Die jongen nemen we nog dik mee terug naar huis :D Het is zelfs zoveel eten, dat we er 's avonds wéér van kunnen eten. Dit is zoo het paradijs!

'sMiddags na de slaapjes is er weer een picknick bij het zwembad georganiseerd door Bink. Hij stopt de hele handbagage trolley vol en samen lopen we naar het zwembad waar hij zijn picknick uitstalt en heerlijk gaat zitten keuvelen. Dit is een beetje een dagelijkse traditie aan het worden, merk ik zo.

Als de mannen op bed liggen, hebben Wiebe en ik eindelijk een avondje uit. We hoorden van andere gasten hier dat ze af en toe een drankje gaan drinken in de receptie/bar van het kleine complexje. Oh! dat klinkt gezellig! Dus gisteren waren we lekker gedouched, schone kleren aan, make-upje op, haren netjes [haast uitgaans kriebels in je buik] skype aan op de Mac en op de telefoon [das onze hypermoderne babyfoon] en we liepen gearmd naar de bar.. is ie dicht!!! Alles donker en niemand te zien. ??? Het is vrijdagavond?! ohh.. of zit dan juist iedereen in de stad… mmm zijn wij nou de hipperds die op vrijdag uitgaan, of de losers die op vrijdag thuis blijven en niet in de stad zitten?
Maar goed, nu is het zaterdag.. en we hebben vanmiddag bij het zwembad zitten polsen of er mensen gingen hahahaha dus nu staan we zéker niet voor een dichte deur! nee, 't zat zelfs vol. Gezellig!!
Leuke nieuwe verhalen en 'to do' dingen gehoord en een afspraak gemaakt met de Surinaamse eigenaar hier dat we dinsdag pindasoep gaan maken en met z'n7en gaan eten! JAA LEUK!

De diepvries afdeling

net een mierenhoop. Wel met 17 kassa's

GODDELIJK eten

..ook voor Bink.

en 'smiddags weer een picknick

vrijdag 17 februari Doktersbezoek

Het is 5 uur en Hero is wakker. Helaas in dezelfde staat als gisteren middag: hij is heet en alles is hem teveel. Hij jammert en hij huilt. Dat is écht Hero niet. Om 6 uur maar ene pilletje erin, want we kunnen de dokter pas om 8 uur bellen. Zo lang trekt hij dat niet.
Eindelijk is het 8 uur, we bellen voor een afspraak, maar langs komen en ons melden bij de 'rode deur' zou maken dat we sneller geholpen worden. Prina stapt op de fiets met Hero in de draagzak. Ik ben de straat nog niet uit of Hero slaapt al. De 'rode deur' bij de dokter blijkt de 'spoed deur' te zijn. Oh jee.. ja hij is wel ziek, maar niet levens bedreigend. Het is ijskoud bij de dokter en Hero slaapt verder. Bij de twee Javaanse zusters doe ik mijn verhaal en ze willen hem vast temperaturen. Daar wordt hij natuurlijk wakker van.. en hoe?! Een stralen lief charmant mannetje met de grootste lach op z'n gezicht wordt wakker.
"Kom je voor de pukkeltjes op z'n armen?" vraagt een andere zuster "..euh.. nee, hij is eigenlijk echt heel ziek en slap, maar daar zie je nu niets meer van." Vreemd genoeg is hij 35graden. Dat lijkt mij omdat het zo ijskoud is hier binnen.
De dokter komt erbij en onderzoekt hem. Ze hoort enorm gerochel in z'n longen. Hij zit helemaal vol snot wat hij niet wegkrijgt. Ze schrijft er een antibiotica kuur voor uit. Hè?! Ik snap het niet… heeft hij geen zonnesteek dan? Heet hoofd, slap, lusteloos?
Maar nee, ze is overtuigd dat het een bronchitis is. Hij is zo heet omdat z'n lijf keihard werkt dat snot te verwerken, hij gebruikt extra buikspieren om beter te ademen en dat hij warm voelt maar koud is, is heel erg vreemd en zéker geen zonnesteek.
Sja, ik had vroeger ook altijd bronchitis op vakantie, vanwege de spanning en andere omgeving. Hero z'n zwakke punt zijn z'n ademhalingswegen, dus ze kan gelijk hebben. Ik ben gerustgesteld.
Bij de zusters kan ik betalen …maar ik heb de pinpas niet meegenomen! Oh jee! Wiebe en Bink komen alsnog mee met een taxi om te kunnen betalen. Wiebe moet wel eerst 3 pinautomaten af voordat er 1 werkt. Alles betaald, alles goed. Wiebe neemt de meneertjes mee met de taxi naar huis, dan rij ik even langs de apotheek om de antibioticakuur op te halen. Nou ja even.. 3 tijdschriften later bedoel ik.

Dat was de ochtend wel. Om onszelf te verwennen neem ik onderweg op de fiets een heerlijke Javaanse bami mee, met loempia's en baka bana's. Hmmmmm heerlijk.
Hero heeft thuis ook nog energiek gespeeld, heeft goed z'n pap gegeten en het eerste drankje op en nu slaapt hij lekker. Wat fijn om 'm weer energiek te zien, hoewel we niet echt snappen waar dit opeens vandaan kwam.

Bink slaapt tegenwoordig ook 'middags. In Nederland waren we daar helemaal vanaf, maar hier vraagt hij er zelf om. Natuurlijk liefje, ga maar lekker slapen :D

Maar als Hero 'middags weer wakker wordt is hij weer helemaal heet en slap en lusteloos! Oh nee, terug bij af. Zó had de dokter hem moeten zien. Voordat we weer een doktersbezoek brengen, laat ik eerst eens even bellen. Misschien mogen we er wel een paracetamol bij geven, die werken behoorlijk goed bij hem. Vanaf 4 uur kun je weer bellen, dan is de lunchpauze voorbij denk ik. Maar dat houdt eigenlijk in dat ze pas vanaf half 5 de telefoon ook echt opnemen. Ik wordt hier lichtelijk boos van. Dat is normaal gesproken best moeilijk om me boos te krijgen, zeker voor vreemden haha, maar eindelijk heb ik een [andere] zuster aan de telefoon, ik doe mijn verhaal en vraag of ik er paracetamol bij de antibiotica kuur mag geven.
"Wat is zijn temperatuur dan? vraagt ze U mag niet met de hand voelen, want dat is niet echt."
"Ik ben op vakantie, ik heb geen thermometer bij me, maar hij is echt heel heet."
"U moet toch echt een thermometer regelen, zo kan ik niets. Maar kinderen die net wakker zijn, zijn altijd een beetje heet."
"HIJ IS AL 2 UUR WAKKER EN HEEFT ECHT KOORTS!"
"Dat mag u niet met de land voelen, dat is niet echt."
"IK WEET HEUS WEL.."
"Sorry mevrouw, een ogen blikje…  [tegen een collega] ja ja hahahaha oh echt, nee dat had je nog niet gezegd hahaha ja ..ja.. [en nu blijkbaar weer tegen mij] ja ja, hallo? Mevrouw? Kan ik u helpen?"
"Heb ik nu iemand anders aan de telefoon, of dezelfde?"
"Nee hoor dezelfde. Wat wilde u zeggen?"
héél geïrriteerd: "Ik wil alléén antwoord op de vraag of ik paracetamol mag geven bij een antibiotica kuur!"
"Als de dokter dat niet heeft gezegd dan niet denk ik, anders had ze het wel gegeven. Wacht hier komt een dokter"
ONGELOOFELIJK! Ik beging bijna een telefoonmoord! De dokter beantwoorde mijn vraag met 'Ja dat mag. Niet meer dan 3 stuks in 24 uur."
"Dank u dokter!"

Bink raakt verslaafd aan de Donald Duck

Vandaag maar picknicken in de voortuin.

Donderdag 16 februari Lange mouwen lange broeken

Vandaag willen we naar het centrum fietsen om kleren te kopen, kleren met lange mouwen en lange pijpen....en niet omdat het hier zo koud is maar omdat we lek gestoken worden door de muggen. Hero is helaas niet in al te beste doen en moet in de draagzak mee naar de stad omdat zelf zitten hem te zwaar is....


We bezoeken nog een mooie oude houten kathedraal (de grooste HOUTEN kathedraal ter wereld) en gaan dan snel vele winkels af..ach en als je dan toch aan het winkelen bent kun je net zo goed nog andere leuke spullen kopen...nieuw slippers (vreemd van Zara?), nieuw shirtjes (vreemd van Diesel?), broeken (vreemd van D&G) etc...

Daarna naar de Burger King, en puur en alleen omdat de Burger King een hele vette dikke speeltuin binnen heeft en oké..... omdat Wiebe (en nu ook Bink) gek is op milkshakes, van Prina hoeft het niet zo.

Omdat Hero echt niet erg lekker is (heel moe en stil) besluiten we om toch wat sneller dan gepland naar huis te gaan. Thuis gaat Hero naar bed en Prina fietst weer terug naar de stad omdat in je eentje spullen kopen (zonder kinderen) toch prettiger is. Helaas komt ze terug met nog meer schoenen etc....gekocht met mijn pinpas ;-(

In de tussentijd ga ik boodschappen (klein winkeltje naast het huisje) doen met Bink en verder speelt Bink in de tuin. Helaas moet ik ook 2 x zijn volgeblafte broek verschonen.. Ik vraag hem dan ook: 'Bink waarom poep je nou weer in je broek'..
Bink: 'Omdat mijn buik vol zit'..kleine glimlach erbij.....grumpffff...uitgepraat....

In de avond is Hero nog steeds zichzelf niet en twijfelen we even of we een dokter laten komen. Maar na het eten knapt hij wat op...nu maar hopen dat hij morgen beter is, 1 voor hem en 2 omdat we morgen naar (alsnog) naar Fort Nieuw Amsterdam willen fietsen.

Het PrinsenKindje

Ontdekking van de eeuw: Milkshake met oreo koekjes

 

"Kijk mama, ik ben een Koningin."

woensdag 15 februari Plantage Peperpot

Vandaag staat in het teken van fietsen naar Commewijne. We willen daar Fort Nieuw Amsterdam bezoeken. We proberen alles zo snel mogelijk te doen...opstaan, kinderen aankleden, eten, spullen pakken en op de fiets stappen... 09:15 zitten we op de fiets...als je kijkt dat we vorige week al om 05:00 op waren, hebben we de Surinaamse tijden al goed overgenomen.....

We fietsen eerst naar de Waterkant om daar een bootje te pakken, om bij Commewijne te komen moet je namelijk met een klein bootje de Suriname rivier over (5-10 min).

Tijdens de fietstocht naar de waterkant hebben we niet tegen Bink gezegd dat we met een bootje gaan, want de dag daarvoor hij aangegeven bootjes eng te vinden. Bink waarom vind je bootjes eng? Bink:"Omdat daar een kanonskogel op kan vallen"....bedankt Fort Zeelandia met zijn kanonnen ;-)

Bij de kleine boten aangekomen tilt Wiebe hem meteen de boot op zodat Bink niet kan reageren, eenmaal op de boot vindt hij het gelukkig meteen leuk, omdat aan de motor een molentje zit die de boot vooruit duwt.....molentjes zijn Binks favoriet (Oude watermolens, nieuwe windmolens, molens in koel-vries combinaties in een supermarkt..echt alles...hij is soms zelf een molen).

Verder is er tijdens de boottrip nog het restant van een oude gezonken Duits vrachtschip (de Goslar) uit de 2e wereldoorlog te zien, uiteraard geraakt door kanonskogels ;-)

Op Commewijne aangekomen stappen we op de fiets en vragen voor de zekerheid nog aan een oude man de weg naar fort Nieuw Amsterdam en beginnen driftig te fietsen. Na een 45 minuten fietsen (en het is weer aardig warm) stopen we voor een drankje. Pas daar realiseren we ons dat we helemaal verkeerd aan het fietsen zijn en op weg naar Peperpot zijn.
Na onderzoek blijkt er in het noorden van Paramaribo ook een boten opstapplek te zijn, wij dachten dat er alleen bij de Waterkant een opstap was ;-) Daarop besloten de Peperpot route te gaan doen i.p.v. de route Fort Nieuw Amsterdam.

Peperpot is een oude plantage waar vroeger inderdaad GEEN peper werd verbouwd...?...maar cacao, citrus en koffie. De route er naar toe blijkt top te zijn. We fietsen letterlijk door de jungle (op een heel smal fietspad) en zien hagedissen, super mooie vogels, grote vlinders, een groot ondefinieerbaar knaagdier en mega mooie flora (reuze bamboe etc..). en natuurlijk als je stilstaat f^ck(g veel muggen. We zien letterlijk (tijdens een plaspauze) de bloedspetters op Hero zijn armen......oftwel doorfietsen als een wilde.....

Aangekomen bij de oude koloniale woningen bij de plantage, drinken en eten we wat. Een grote sprinkhaan is ook aan het chillen bij ons op de tafel en vindt het wel gezellig.

Daarna rijden we weer richting de 'haven', om weer een boot terug te pakken. onderweg vallen de mannen op de fiets in slaap (Bink zit bij Wiebe achterop en dat maakt het fietsen niet makkelijker met een hand naar achteren om zijn hoofd vast te houden  ;-0).

Dit biedt ons wel de kans om bij een kleine Warung (Commewijne is voornamelijk bewoond door Javanen en Hindoes) lekker Javaans te eten, terwijl de mannen slapen, voordat we weer op een kleine boot stappen. Precies op boot wordt Bink wakker, dus kan ie weer aan de gang met de molen en zijn eigen verhaal m.b.t. hoe de Goslar gezonken is.

Weer terug aan de overkant fietsen we gauw terug naar ons huis en hangen we de rest van de dag lekker bij het zwembad.

Racen om de bloeddorstige beesten te ontwijken.

Bijna bij de plantage

Hero kan lekker slapen

Fietspad door de jungle

 

Plantage Peperpot, de onderdirecteurs woning

Das nog best moeilijk eten met een slapende Bink op schoot.

Hero wordt wakker van de lekkere luchten.

dinsdag 14 februari FrontRow Concert

Officieel zou gisteren m'n werk weer beginnen. Als zelfstandig ondernemer is het iets moeilijker om te zeggen dat ik nu écht vakantie heb. Ik vond het al stoer van mezelf dat ik die eerste week helemaal vrij had gepland als 'wenweek' maar nu heb ik eigenlijk nóg geen zin om te werken! Ohhh wat een drempel dit. Ik ben nog veel te sloom om te gaan werken hahaha.
Om 10 uur komen Eddy&Jennifer kletsen en brainstormen over de huisstijl van Lob Makandra. Voor die tijd kan ik vast wat mailtjes beantwoorden en vast beginnen met werken. Als je dan eenmaal bezig bent, is het stiekem eigenlijk wel heel lekker. Even iets leuks alleen doen. De kinderen hebben haarfijn door dat de aandacht niet op hen gericht is, dus hoppa.. kont tegen de krib en lekker zeuren. Als Eddy&Jennifer er uiteindelijk zijn ligt Hero net in bed [toch echt z'n tropenrooster denken we] en Bink kopen we om met een dvd van Donald Duck kijken op de bank met een bakje chippies. Ohh wat voel ik me slecht, maar ohhh wat werkt dat goed.

Brainstormen gaat lekker, ideetjes gaan heen en weer, dingen worden duidelijker, het is lekker sparren met z'n 4en. Het begin van al mijn ontwerpen begint eigenlijk bij de typografie, de lettertypes én kleuren. Maar ik ben mijn Pantone waaier [drukkleuren waaier ..zo kan je goed kleuren uitzoeken. Dit is een specifiek systeem, elke kleur heeft een nummer en dat is over de hele wereld hetzelfde] vergeten ai ai ai. Een redelijk essentieel onderdeel. Hoe komen we daar nu aan? Jennifer is lekker kordaat dus hop.. ze pakt haar telefoon erbij en gaat verzinnen we ze kan bellen. Ze belt zus Thersa ook voor contacten, die antwoord 'Met zulke professionele dingen moet je niet aankomen in Suriname!" hahaha wat een heerlijk land. We vinden wel een drukkerij die onder protest z'n waaier wil uitlenen.. ik voel toch wat tegenstand. Zou ik zelf ook zéker hebben! hahaha daarom spreken we af dat ik bij hem langskom en daar ter plekke de kleuren kom uitzoeken. Jaaa dit wordt zo leuk! Ik wil er van alles over vertellen, maar dit blijft verder even binnen het beroeps geheim :) Volgende week een eerste voorzichtige presentatie van het logo EN M'N HANDEN JEUKEN ZO OM TE BEGINNEN!

De tropische regenbuien gaan aan en uit vandaag. We kunnen gewoon in onze zwembroek blijven zitten, want koud is het zeker niet. Alleen wachten totdat de gigantische plensbui over is. Hero speelt lief op een handdoek onder ons afdak, maar dan opeens valt hem op dat er dingen op de stenen spetteren. Langzaam kruipt hij erop af, strekt z'n handje uit en lacht! Hij kruipt verder, gaat met z'n dikke luier kont midden in een plas zitten en spettert met zijn handen alsof ie in bad zit! Hahaha wat een humor. Dat van die kinderhand is zo waar.



Na de buien chillen we wat bij het zwembad. Er zijn nog twee stellen die hetzelfde van plan zijn. Bink&Hero vallen in de smaak, al vanaf het begin. Ook waarschijnlijk omdat ze allemaal kleinkinderen hebben. Hero gaat weer lekker zwemmen en Bink is weer druk in de weer met een picknick verzorgen. Zo veel mogelijk eetbare spullen op zijn handdoek verzamelen. Ik weet eigenlijk niet eens meer hoe het begon, maar opeens staat Bink te zingen, 'net alsof' instrumenten of als dirigent en krijgt applaus van de andere 4 badgasten. Dat vindt hij mooi natuurlijk, dus hij gaat harder en harder zingen. Eerst allemaal bekende liedjes, de badgasten zingen mee, dan zijn favoriete liedje van het krokodilletje dat in je billetje bijt, dan het repetoire van Grootje 'Zeg geen neeheeheee' 'Hallo Ik ben een zanger, een muziekbehanger' maar hij eindigt met zijn eigen repertoire.. het soort liedjes met zijn eigen woorden op de wijs van 'Zeg ken jij de mosselman' maar niemand kan meezingen. Als iemand 'zeg ken jij de mosselman' probeert me eet zingen, wordt het lied gestaakt en moet degene zijn mond houden. Ai. Je kan maar duidelijk zijn :D

De solo artiest

Het publiek vermaakt zich goed.

maandag 13 februari FIETSEN

We gaan onze fietsen ophalen! Jaaa wat spannend! Aan de linkerkant fietsen, zonder fietspaden, met kinderen op de fiets bij 30 graden. Een groot avontuur :) hahaha we noemen alles een avontuur. Het zit al goed ingebakken in de vocabulaire van Bink. In Dublin heb ik ook links gefietst zonder ongelukken te maken, dus dat gaat nu ook lukken.

Hero is alleen een beetje vreemd vanmorgen. Hij ligt in z'n romertje, languit op de grond. Het zijn koude plavuizen. Misschien vindt ie het lekker cool. Maar als ik klaar ben met het ontbijt klaar maken, ligt hij nog steeds zo! Nee, dat is onze Hero niet.

We stappen in de taxi naar Cardy Bike Rental, tegenover het grote hotel Torarica. Onze fietsen staan inderdaad al klaar. De fietsverhuurmevrouw staat al op de uitkijk naar haar 'vriendje' Hero. Die ze ook meteen van me afpakt en met ons de fietsen afhandelt. Bink en Hero krijgen beiden een mango van haar, die ze zo uit de boom plukt hahaha wat een luxe!
Ze stippelt voor ons een route uit naar huis. We gaan maar naar huis als eerste, want Hero's ogen staan op halfzeven. Het is de lange route, maar met zo weinig mogelijk verkeer. Ja das wel fijn om mee te beginnen. We zitten net 1 minuut op de fiets of Hero's hoofd valt om en hij slaapt! Oh nee, hoe doe ik dit? Ik voel me een fietsend reclamebord voor het circus! Met 1 hand Hero's hoofd vasthouden, met de andere hand sturen, remmen en de kaart vasthouden en dat alles linksrijdend!! En dan gaat m'n bil ook nog pijn doen van het harde zadel. Ik had gedacht genoeg spekvet te hebben, maar dus toch niet. "Elk nadeel heb ze voordeel."

Toch nog fit genoeg voor 1 kunstje tijden het fietsenhuren.

Hero slaapt thuis een gat in de dag. Dit is zeker zijn begin van het tropenrooster.. lekker precies slapen van 11 tot 15uur. Maar wel een beetje vreemd. Zijn hoofd is ook wat heet. De rest niet. mmmm… maar hij is wel vrolijk. Sja, dat is ie altijd, dat mogen we eigenlijk niet mee laten tellen.

Om toch nog iets te doen met de fiets, fietsen we naar het winkelcentrum 'Maretraite' als Hero wakker is. Het is een overdekt winkelcentrum van 2 verdiepingen en het is er ijskoud! 'Rotterdam Zuidplein' voelt dit. Niet erg sexy dus. Nou ja, grappig, dit weten we ook weer. We lopen naar de tweede verdieping. Bink is op de uitkijk voor een speelgoed winkel. Hij mist nog een auto in zijn speelassortiment, dus vooruit.. je mag een auto kopen. Hij ziet iets van een glimp van een speelgoedwinkel, begint half te rennen.. en opeens…. staan we voor een MEGA speeltuin! TunFun of Balorig zijn er niets bij. Wiebe en ik kijken elkaar zuchtend aan.. hier kunnen we niet stiekem meer langs lopen. Er zijn vele speeltoestellen met klauter tunneltjes en hekjes die uitkomen op glijbanen en andere leuke dingen. Alles is van schuimrubber en plastic en fel gekleurd. Geweldig. Ook staat er een ballenbak voor de kleintjes. Ik zet Hero erin en hij beleefd volgens mij z'n eerste orgasme, luid roepend 'BAL BAL BAL' langzaam zakt ie er lachend in weg en maar gooien met die ballen. Er komen meer kinderen in de ballenbak, grotere kinderen dan Hero, daarom wil ik hem er uit halen, maar dat levert een zwaar protest op. Oh oh.. sorry.
Met een ijsje zijn ze uit deze speeljungle te lokken.. en nu vlug weer naar huis. Hahaha.. ja een mooi avontuur op de fiets.

zondag 12 februari Eerste Kerkdienst

Vandaag gaan we naar de kerk van Lob Makandra. Ik probeer de kinderen zo laat mogelijk aan te kleden om ze zo schoon mogelijk te houden. Om 10 uur begint de dienst en om kwart voor 10 kleed ik de kinderen aan. We worden opgehaald door Thersa, de jongste zus van Jennifer, maar ze is er nog niet. Zou de dienst ook op Surinaamse tijden beginnen? Net als ik haar bel rijd ze voor. "Hoe laat is het dan? Ohh dan rij ik wel wat sneller." euh… hoeft niet zonder gordels hahaha
Volgens mij komen we nog prima op tijd aan. Of we als Nederlandse gasten op de eerste rij willen zitten of willen mengen tussen de mensen? MENGEN! Oh jee.. Bink begon al dat hij niet naar de kerk wil. "Maar je vind zingen zo leuk! En muziek!" "Nu niet." Wiebe neemt 'm op de arm en kletst 'm zo een beetje de zangdienst door. We horen een hele mooie fluit tussendoor. Net een vogeltje. Ik heb Hero vast en die kijkt met grote ogen de zaal rond en begint te klappen net als iedereen stopt met klappen. Hij hupst mee en flirt met iedereen die langs ons loopt. Door 1 vrouw laat hij zich zelfs meenemen! Mensen zijn hier heel vrij naar kinderen toe. Ze pakken ze gewoon 'af'. De fietsverhuur mevrouw trouwens ook, die pakt Hero van me over en gaat met 'm aan de wandel, helpt ondertussen met 1 hand met sleutelen en keuvelt lekker met Hero. Hero vindt het goed. Hij kíjkt niet eens naar me. Nu in de kerk gebeurd het weer.. het valt me wel op dat dit steeds Javaanse vrouwen zijn. Ik begin me een beetje zorgen te maken dat Hero zich zo makkelijk laat meenemen, maar als we wat verder in de dienst zijn en Hero speelt op de grond, wil een Javaanse man hem meenemen. Nee. Dat wil hij nu toch niet. Hahaha ffjoeww ik ben opgelucht, hij kan toch voor zichzelf opkomen.

Zangers en een band op het podium en een swingende gemeente.

De dienst is ontzettend swingend! Ze zingen in het Surinaams, in het Engels en in het Nederlands en wat een swing. Heerlijk. Dat kan ook echt veel beter hier dan in Nederland.

Als het zo'n beetje tijd is om van het zingen over te gaan naar de toespraak blijkt dat Bink in slaap is gevallen op Wiebe's schouder. Hero breng ik naar een kinderclubje voor zijn leeftijd, maar 10 minuten later wordt ik alweer gehaald dat Hero zo huilt. Wat apart! 'Dat doet ie anders nooit' Heel eerlijk gezegd ben ik echt blij dat Hero dus wel degelijk sommige dingen niet leuk vindt en dat laat merken ook. Wiebe gaat hem halen en Hero is weer blij.

De toespraak begint. Ik moet er wel erg inkomen. Ten eerste het accent. Maar af en toe komen er Surinaamse woorden door heen, of Surinaamse grapjes.. en dan ben ik de clue een beetje kwijt en het gaat maar door en gaat maar door.. de dienst heeft 3 uur geduurd! hahaha geen wonder :)

Als de dienst is afgelopen staat er lekkere milonade [is Binks en betekend 'limonade'] klaar en een soort aardappel kroketjes met piccalilly! Lekkerrrr!
Vele mensen komen ons begroeten en maken een praatje. Leuk!

Als het echt afgelopen is gaan we met de hele Lob Makandra familie en de spreker en een Nederlandse dame met haar ouders [ze heeft een jaar op het kinderdagverblijf van Gloria gewerkt] eten bij Gloria thuis. Gloria heeft een heerlijke bruine bonen met rijst gemaakt en Jennifer een hele lekkere soep met ocra's erin, er zijn baka bana's [gebakken banaan] en Fernandes. Wat een heerlijke en gezellige maaltijd. Wat ontzettend leuk om zo met je hele familie bij elkaar op een groot stuk land te wonen.

Wiebe en Eddy gaan badmintonnen in de wind.. met hun linkerhand. Bink draait aan het pedaal van een fiets hometrainer "Kijk mama! Een molen!" En Hero slaapt lekker in de koele schaduw in z'n buggy. Life is good. Bink gaat ook lekker chillen in t gras met een vergrootglas dat hij gevonden heeft. Hij ligt daar zo heerlijk lekker ..zou hij in slaap gevallen zijn? Ik ga bij 'm kijken "ik ben met mijn kleine vergrootglas aan het spelen." zegt hij. Later gaat Wiebe nog eens kijken, Bink staat op en er rolt zo iets uit zijn broekspijp op de grond! Een heuse bolus! Life is mostly good.
Maar 't wordt weer beter: we gaan zwemmen in het zwembad van het gehandicapten centrum. Wauwww wat een lekker zwembad is dit! Heerlijk fris en cool. Hero kan er geen genoeg van krijgen en wordt zelfs boos als ik hem eruit haal. Maar het moet wel want zijn voeten en handen zijn blauw! Bink is er niet eens in gegaan. Wel heeft hij twee kast deuren gevonden met állemaal zwembad speelgoed erin! Hij sleept alles eruit en legt t netjes op de kant neer. "Mama, kom je iets kopen in mijn speelgoedwinkel?" Heerlijk die fantasie van 'm. Uiteindelijk is hij zo aan het spelen met Terence [9 jaar] dat hij helemaal niet meer mee naar huis wil.

zaterdag 11 februari Lekker Niksen

de voortuin

Vandaag lekker niks. Het verhaal gister was ook al lang genoeg. Vandaag is weer top. Het opstaan duurt steeds langer, of eigenlijk het slapen natuurlijk. De meneertjes eten beter. Natuurlijk moet Bink nog even voor de show zeggen dat hij niet wil eten, maar hij eet echt veel meer dan in Nederland en na z'n standaard zin 'ik wil niet eten' eet hij zonder morren toch alles. Zelfs bami en baka bana en bruine bonen met rijst.

Na het ontbijt wat spelen in het zand in ons voortuintje en daarna 'picknicken' bij het zwembad. Bink sleept alles mee vanuit huis, vanuit de koelkast. Hoe meer dingen er op zijn kleedje staan hoe leuker de picknick is. Hij lijkt dus op z'n moeder. De flessen yoghurt, cola, sap, boter.. alles staat er op.

Nog steeds is de taxi ook erg in trek, maar wij zouden wel willen fietsen. Kunnen de kinderen veel meer zien, zitten ze in hun eigen stoeltje in plaats van op onze schoot met onze armen als gordels.. dus hoppa.. nog 1x met de taxi.. om een fiets te huren :) Het is druk, voor ons is een stel dat ook twee fietsen wil met 2 kinderzitjes. De fietsverhuur meneer moet de stoeltjes echt uit een stoffige kelder plukken volgens mij. Gelukkig heeft hij een stagiair werken die ze voor ons schoonmaken.
Het is mooi om te zien dat deze man het zoo druk heeft met 4 fietsen. Om de beurt passen, welk kind op welke fiets, in welk stoeltje? We krijgen nog een gezamenlijke uitleg. Zijn mooiste zin: "Zet je fiets op slot, want dieven zijn hier ook lui. Links fietsen en geen voorrang nemen."
Uiteindelijk wachten we meer dan een uur en gaan ze over n klein half uur dicht. Dus laat maar.. maak de fietsen maar klaar, we komen ze maandag ophalen. Dan is het nu tijd voor: IJS

vrijdag 10 januari Lob Makandra bekijken!

een stukje van het Lob Makandra terrein. Links onderin is de kerk.

Jaaaa vandaag gaan we 't dan eindelijk zien! Lob Makandra! Hoe spannend :D
We worden opgehaald door Jennifer en halen ook haar kinderen op van school. Het is een klein eindje rijden naar het district Wanica. Onderweg aan de kant van de weg heerlijk fruit gekocht. Het is een mooi toneelstukje om te zien hoe je fruit koopt en onderhandelt en te zien wat je uiteindelijk krijgt.
We komen aan op het Lob Makandra terrein en wauw… wat is het groot en wat een mooie gebouwen. We worden ontvangen in het huis van zuster Sila, de 'Madre de Familia'. De tafel is mooi gedekt op de veranda. Surinaamse huizen zijn meestal 2 verdiepingen hoog. De woonkamer en keuken zijn op de tweede verdieping. Het balkon aan de woonkamer is eigenlijk het verlengde van de woonkamer. Je zit buiten, maar toch binnen, met een heerlijk briesje. 'Balkon' is een veel te klein woord, dus zitten we op de veranda :)
Zoals gezegd is de tafel al gedekt, bijna de voltallige familie is aanwezig en er is overheerlijke roti gekookt! Ohh dit was de lekkerste roti ooit. Zéker omdat er, voor ons, nieuwe gerechten bijzaten. Ik wil hier op kookles!!

Om dit overheerlijke eten te laten zakken krijgen we een rondleiding over het hele terrein. We beginnen bij het KinderDagverblijf. We hadden beter kunnen eindigen hiermee, want dit ziet er zóó goed uit! haha echt een heel mooi kinderdagverblijf, met hele mooie kleine Creoolse kindertjes die spelen of gewoon met z'n 3en op een matje slapen. Dit verblijf is net nieuw en echt grandioos. Er worden dagelijks 80 kinderen opgevangen.

Tegenover het Kinderdagverblijf is een hele mooie en grote speeltuin. Bink had 'm al gezien bij aankomst en zegt bijna als een mantra 'ik wil naar de speeltuin ik wil naar de speeltuin ik wil naar de speeltuin'. In de wijde omtrek is er niets voor kinderen. Geen enkele voorziening. Deze speeltuin is echt top.

Elke doordeweekse dag wordt er huiswerkbegeleiding gegeven in het buurthuis. Deze moeten we nog bekijken, maar we hebben al verhalen gehoord :) Lob Makandra ligt tegen de grootste achterstands wijk Sunny Point aan. Eigenlijk is Sunny Point een woningbouwproject dat halverwege is gestaakt. Toch wonen er nu 2500 gezinnen [voornamelijk 1 ouder gezinnen] die in de 80-er jaren de burgeroorlog in de binnenlanden zijn ontvlucht. Omdat de moeders vaak 3 banen hebben om in het onderhoud van hun kinderen te voorzien, moeten de kinderen het verder zelf uitzoeken. Ontzettend sneu, maar de moeders kunnen natuurlijk niet anders. Veel kinderen hebben een achterstand op school. Lob Makandra helpt ze met hun huiswerk, zodat ze wél kunnen meekomen op school en hopelijk hun studie kunnen voortzetten en zo hun familie kunnen helpen.
Er is grote animo voor de huiswerkbegeleiding, maar nog niet genoeg begeleiders om alle kinderen te kunnen helpen.

Naast de huiswerkbegeleiding gaan er nog vele projecten starten. Leuke en leerzame projecten zoals muziek maken, …
Het is een bedoeling om met de nieuwe website mensen naar het buurthuis te trekken die de jeugd iets willen leren in een paar weken tijd.

Dan komen we weer langs het huis van zuster Sila. Tegenover haar is het gebouw van een andere stichting: 'In De Ruimte' Deze stichting heeft een huis voor lichamelijk gehandicapten. Ze wonen alle 22 in het gebouw. Er is zelfs een zwembad waar ze therapie krijgen. We vinden het even slikken als we binnen komen. Maar als we wat beter kijken, zien we eigenlijk heel vrolijke mensen. Een heel leuk klein jongetje dringt zich echt aan ons op in zijn rolstoel om een handje te geven, met een hele grote mooie lach op zijn gezicht. Anderen zien we games spelen, anderen doen spelletjes of hun huiswerk. Een rondje langs hun kamers laat hele mooie gezellige tienerkamers zien. Wat geweldig dat dit huis er is! Enkele kinderen zijn hier door hun ouders 'afgegeven' en komen hun kinderen nooit meer opzoeken. Hoe erg is het om zo verstoten te worden door je eigen ouders. Wat een mega mooi werk doen de mensen hier binnen.

Tegenover 'In De Ruimte' staat de kerk, waar iedere zondagochtend diensten zijn. Zondag komen we meteen kijken. We zijn wel benieuwd naar een swingende Surinaamse kerk!

Naast de kerk is een gebouw waar in de ene helft Eddy & Jennifer wonen met hun kinderen, in een kwart van het gebouw wonen stagiaires en de andere kwart is voor retraite. Plaatselijke kerken huren dit voor een weekend om samen op retraite te gaan. Dat er zo'n ruimte is is ontzettend mooi, maar aan de uitstraling mag wel wat gebeuren. Eddy heeft al behoorlijk wat werk verricht door alles bij elkaar te zoeken. Dat alle matrassen met hetzelfde printje bij elkaar op de kamer liggen, dat dezelfde stoelen in één ruimte staan en niet 4 verschillende soorten stoelen door elkaar. Ik kan me voorstellen dat het ietwat chaotisch eruit heeft gezien :) en das zacht uitgedrukt. Het wachten is op een mooie huisstijl, zodat de muren, matrassen en stoelen en wellicht muurschilderingen in dezelfde kleuren en stijl mee kunnen. Ja ..ik voel de druk! hahaha

Tegenover Eddy&Jennifer woont grote zus Gloria met haar man en kinderen. Gloria leidt haar eigen stichting 'Weidt Mijn Lammeren' waar het kinderdagverblijf bij hoort, maar ze doet nog zoveel meer aan evenementen organiseren voor kinderen. Omdat zij de toekomst hebben, maar dan moeten ze wel eerst kind kunnen zijn.
Haar man Winston heeft naast het huis een werkplaats waar kapot Nederlands schoolmeubilair wordt opgeknapt en aan scholen in de omgeving worden verkocht. Er is in deze werkplaats een nieuwe kleur ontstaan. Ontwerp vriendjes en vriendinnetjes hou je vast: 1 liter gele verf met een kwart liter zwarte verf is een super mooie groen!! geel en blauw zijn toch groen zou je zeggen? Of dat deze zwart dan eigenlijk donker blauw zou moeten zijn.. maar nee! Ik heb t zelf gezien! 't is een mooie olijfgroene kleur. Dit gaat dus 1 van de kleuren van het logo worden ..waarschijnlijk t logo van het onderdeel waar Eddy over gaat hahaha omdat hij de bijzonderheid van de kleur heeft ontdekt :)

Dan is er nog een heel retraite huis en daarna… komt ons aanstaande huis! Met bananenbomen in de achtertuin! Al sinds we het vliegtuig uit zijn wil Bink graag bananen plukken. Hij kan zomaar opeens zeggen "..ja, gaan we dan nú bananen plukken?"
Maaar.. de bananenbomen staan aan een klein slootje en in dat slootje woont een kaaiman. Dus we moeten eerst flink met een stok in het hoge gras zwiepen en dan pas bananen plukken. Dat wordt een flink avontuur!

Tussendoor nog lekker koffie drinken bij Eddie&Jennifer, mén wat hebben ze een mooi huis En de keuken.. die staat buiten! Permanent! Hoe stoer.
Bink kan eindelijk naar de speeltuin hahaha ohh wat moet dit een lange dag voor 'm zijn. Maar alles is helemaal goed als we vertellen dat hij straks elke dag in de speeltuin kan spelen.

Dit is het buurthuis, het allereerste gebouw bij binnenkomst. Daarom staat er een mooi groot bord helemaal klaar voor de nieuwe huisstijl.

Lob Makandra Kerk

donderdag 9 februari Fort Zeelandia

Fort Zeelandia binnenplein

"Bink wat wil je doen vandaag?""Met de taxi. Ik word straks ook taxi-meneer en dan breng ik jou overal, mama."
We zijn naar Fort Zeelandia gegaan. Mét de taxi. Fort Zeelandia is een Nederlands fort dat in de 17e eeuw is gebouwd ter versterking van de beginnende stad Paramaribo. Nu is het een ontzettend leuk museum. Mét kanonnen! Gisteren waren die kanonnen nog uiterst interessant, nu mogen we er toch niet naar kijken. Natuurlijk lopen we toch een kanon tegen het lijf en dan is het toch wel erg interessant. Zelfs zo interessant dat we niet verder kunnen lopen voordat Bink haarfijn weet hoe een kanon werkt. In een vitrine in dezelfde kamer als het kanon liggen ook 4 kanonskogels. Oude kanonskogels, niet helemaal rond meer. Op de vraag of Bink weet wat dit zijn begint hij te giegelen en fluistert: "Poepies!" hahaha ja ze lijken op de paardenvijgen uit je boek 'De mol die wil weten wie er op z'n kop gepoept heeft' maar dat zijn dit niet.

'sMiddags lekker n zuurzaksapje en een salto soep bij 't VAT [café restaurant] met 10% korting kaart die we bij het consulaat in Nederland kregen bij het aanvragen van de toeristenvisum. Bij betalen krijgen we de kortingkaart terug! hahaha dat is gevaarlijk voor echte Nederlanders ;D
Hier in de buurt moet ook een fiets verhuur bedrijf zitten genaamd 'Fietsen in Suriname' we gaan op zoek. Zodra we beginnen te lopen valt Hero in slaap in de buggy en Bink in slaap over m'n schouder hahaha we moeten de middagslaapjes maar weer in voeren zo te zien. We waren er thuis net van af. Eventjes doorlopen en we zijn er.. ja zeg.. we kunnen mooie fietsen huren mét kinderstoel! De kinderstoeltjes zijn nu helaas verhuurd maar morgen zijn ze er weer. We kunnen zelfs een plattegrond meekrijgen van een fietstocht langs Commewijne. Een mooi gebied met een bezoek aan een plantage. Jaaaaa leuk! Eerst op zoek naar zonnehoedjes voor de meneren.
De kinderen slapen toch, laten we maar even de stad in lopen.

Bink wilde zo graag winkelen voor speelgoed, maar nu slaapt 'ie. Ook komt 's middags en 's avonds steeds vaker de zin bij hem op: "Ik verveel me. Er is niks te doen vandaag."
- "??Hoe kom je daar nou bij? Wie zegt dat?"
- "Woezel en Pip zeggen dat. En dan is het 'hok-opruim-dag'"
hahaha en bedankt Woezel en Pip, jullie verrijken de woordenschat van mijn zoon.
Bink houdt niet van zwemmen. Heel vreemd, want hij is gek op water. In bad gaan, regen, douche, rennen door de branding van de zee, maar de zee zelf of het zwembad daar gaat ie niet in. Als wij gaan zwemmen in ons resort zetten we voor Bink een emmer en een teil water neer en is hij lekker aan het rommelen. Ook al slaapt hij nu, we winkelen zelf wel voor speelgoed voor hem.

Het is een grote verassing voor 'm als we thuis komen en hij krijgt een kado: Een kruiwagen met schepjes, harkje, gieter emmer.. het hele tuinarsenaal. Er borrelt meteen een nieuw beroep bij 'm op "Ik wordt blaadjes-opruim-meneer!' Ga je gang :D

Klap eens in je handjes boven op het fort

Hoe stonden de kanonnen?

fort uitzicht

de palmentuin..

..met..

..en een speeltuin!

woensdag 8 februari We horen erbij!

als we niet uit eten kunnen, maken we het zelf: Bruine bonen met rijst

Groot nieuws: we horen erbij!! We hebben een Surinaams telefoonnummer! hahaha wat cool. Én ons toeristenvisum is verlengd [in NL kun je maar voor 30 dagen een toeristenvisum kopen, in Suriname moet je 'm daarna verlengen als je langer wilt blijven]. Eddie & Jennifer van Lob Makandra hebben ons opgehaald en deze dingen met ons geregeld. Wat heerlijk is het om mensen maar kort te kennen, maar toch al zo vertrouwd en gezellig met elkaar te zijn.

Vandaag zijn de rollen omgedraaid. Hero is de hele dag wakker geweest en Bink heeft een gat in de dag geslapen over Wiebe's schouder heen. Hij heeft de laatste tijd een spelletje in de auto of vliegtuig of als je hem draagt "Mama, ik ben in slaap gevallen" zegt 'ie dan en dan moet ik antwoorden "Oh das lekker. Ik maak je wel wakker als we er zijn" en gek genoeg gaat hij dan nog vaak slapen ook. Zo ook vandaag. Hij werd gedragen naar de Vreemdelingendienst voor ons visum, valt daar in slaap over Prina's schouder en blijft slapen terwijl hij wordt overgedragen aan Wiebe, we ergens anders koffie gaan drinken en de kinderen van Eddie & Jennifer ophalen van school. Met als gevolg dat hij niet gaat slapen voor 9 uur 's avonds hahaha en het leuke is.. het maakt allemaal niks uit.. niemand hoeft er 's morgens vroeg uit voor z'n werk.

's Middags kunnen we lekker spelen bij het zwembad van het resort. Bink heeft het naar zijn zin met een wegvliegend plastic tasje en Hero giert in het zwembad. Wat een paradijs.

We leren een mooi stukje cultuur. De hele middag zijn onze gastheren 'druk' in de weer met een barbeque en allerlei spullen. Ook zien we dat er familieleden en vrienden langzaam binnen druppelen. 'Oh gezellig! Ze hebben een familie barbecue.'
Wij eten zelf heel vroeg omdat de kinderen anders omvallen, en blijven daarna voor ons huisje wat lezen, schrijven, kletsen. Ons huisje staat aan het begin van het park en niet rond het zwembad zoals de appartementen.
De volgende dag spreken we een echtpaar in het zwembad. Er was aan hen gevraagd waarom ze geen zin hadden in de barbecue. 'Geen zin? We waren niet uitgenodigd.' Hadden ze geantwoord. "Hier bestaan geen uitnodigingen! Je komt gewoon."
Hahaha later is er nog eens op door gekletst, als Nederlander wil je niet teveel zijn, of onuitgenodigd, maar een Surinamer kan zich niet voorstellen dat iemand níet op hem zit te wachten. hahaha Wat een heerlijke instelling! Die moeten we gaan overnemen denk ik :D

dinsdag 7 februari Weerzien met de stad

ons waterratje

 We hebben beter geslapen vannacht. Beide mannen zijn weer om 3 uur wakker geweest, maar gelukkig doorgeslapen tot 5 uur. Er zit schot in de zaak.

We staan te popelen om naar de stad te gaan. Om dingen te herkennen die we 5 jaar geleden ook hebben gezien ..en voornamelijk GEPROEFT. Dan heb ik het over de waterkant met z'n mooie kleine eettentjes en 1 specifiek! Het Javaanse eettentje met saoto soep en roze pannenkoekjes. Ohh wat heb ik die gemist!

We stappen in een taxi om naar de stad te gaan. Dat is het makkelijkst. Paramaribo is niet groot in inwoner aantal, maar wel groot qua oppervlakte. Iedereen heeft een groot huis met een groot stuk grond, dus voor je in de stad bent, heb je 3kwartier gelopen. De taxi is reuze interessant. Voor Bink, dit is zijn eerste keer, maar ook voor ons, er zijn geen gordels. Aan de taxi man z'n gezicht af te lezen is het ook een rare vraag om naar de gordels te vragen hahaha oh oh oeps (dus de  mannen op schoot en onze armen als gordel ;-)).

We laten ons afzetten aan de Waterkant. Jaaaa het is nog precies zo! Wat mooi! Wat een herinneringen. Een roze pannenkoek klinkt Bink als muziek in de oren, die bestellen we op de terugweg. Hero is alweer in slaap gevallen.

Wat is het heerlijk in de stad. Zo druk, zo gezellig, zoveel contact ook met mensen. Hero is in slaap gevallen en blijkbaar slaapt hij lekker met z'n hoofd helemaal naar rechts gedraaid. Wel 3x worden we door bezorgde mensen erop geattendeerd dat zijn hoofdje niet goed ligt. lief!
We zien weer allerlei dingen die we vergeten waren: schoenen worden vacuüm verpakt in plastic, paspoppen hebben veel dikkere billen dan in Nederland, reclame op de muren zijn erop geschilderd in plaats van geprint op borden.

Het is best warm, een ijsje zou niet verkeerd smaken, maar de mooie authentieke tentjes sturen ons door naar de McDonalds.. dáár hebben ze ijs. Het is Hero's eerste keer! Een mijlpaal! gelukkig is het in Paramaribo.. dan komen we er mee weg hahaha. Maar hier is weer de uitvinding van de vakantie: Bink en milkshake. De jongen gaat uit z'n dak. Heerlijk om te zien. Z'n ijs met smarties laat ie er bijna voor staan.

Maar daarna is het toch echt tijd voor ons allereerste Surinaamse maaltijd. We gaan terug naar de Waterkant, bestellen de gemiste saoto soep én roze pannenkoekjes. De pannenkoekjes zijn niet zoals ze in onze herinnering waren, maar wel erg lekker hihi.

Lekker rommelen op het terrein terwijl iedereen zwemt.

de taxi is een hot item

boodschappen met een dansje

de Waterkant!

ijs? of toch milkshake?

ROZE PANNEKOEKJES!

smikkelen en smullen

de campingwinkel :D